Kabuktan Başörtülüler...

O akşam son anda yetiştim deniz otobüsüne Hiç etrafıma bakmadan oturdum Genellikle bakarım Akşam saatlerinde insanların çenelerine vurur biraz Kim kimdir Bu konuşmalar kime aittir Tahmin oyununun içinde geçer vakit O saatte kitap okuyamayacağıma göre
Kabuktan Başörtülüler
Bir cümle ile irkildim

-Neval'i gördüm Başını açmış

-Nerde?

-Ne demek nerde!Nerde başını açmış mı, nerde gördüm mü?

-İkisi de işte…

-Taksimde gördümGümüşsuyu'ndan inerkenTam önümdeydiYürüyüşü ne kadar Neval dedim hatta

-Ne giymişti?

- Çok tuhafsınNevali gördüm çok şıktı mı dedim ben şimdi!

-Başını açmış dedin yaYani ne giymiş

-Saçı nasıldı desen daha doğru değil mi?

-Niye bozuluyorsun ya!!!

-Neval başını açmış diyorumNeval,NevalBütün sınıfı tuttuğu ders notlarıyla besleyen Neval

-Ha o Neval

-Sen ne sandın?!

-Ne bileyim…

-E niye ha o Neval dedin o zaman

-Ne anlatacaksan anlat hadiBenim sorularıma takılacağına

-Neval başını açmışNeval yaTasarımcının her ders işkence yaptığı Neval

-Ay sen şu ezik kızı diyorsunSiyah başörtülü haniOnun adı Neval miymiş

-Manyak mısın demeyeceğimSenin manyaklığını tescil ettirelim biz en kısa zamandaSen kim sandınDeminden beri ne niyetine dinliyordun beni

( O kadar hızlandılar ki diyaloglarını yazamıyorum)

Hemen arkama dönüp bu “sohbet”in sahiplerini bulmalıyım

Deniz otobüsünde neyi bahane edip bakacağım kiDurağı geçmiş gibi filan yapılamayacağına göre…

Ben meraktan kıvranırken onlar devam ediyor

-Akşam akşam kafa yaptın ama

-Ya üzüldümÇok üzüldümKim bilir ne sıkıntılar yaşadı bu raddeye gelinceye kadar

-Niye üzüldün!Açmak istemiş açmış

-Ya niye açmak istesin!!!

-Kim onu zorluyor kiAçmasaydı

-Sen bu güzideliğini nasıl koruyorsun !Ya da sen nereden indin bizim dünyamızaDuyarsızlığını korumak için yedi kat peçeye mi sarıyorsun ya!

Deniz otobüsü yanaşıyorHemen arkama dönüp bakıyorum

Seslerin sahibini duyacağım

Öğrenci olabilecek tipleri hızla gözden geçiriyorum

İki başörtülü varBu diyalog onlara ait olamaz

Tekrar duyuyorum o sesleri

-Yani başı örtülüyken birisiydi Neval

-Eee

-Şimdi hiç kimse olmuşSilmiş kendini yer yüzünden sankiAnlıyor musun?

-Hani arkasından gördüydün?

-Öyle bırakacak değildim herhaldeOturduk konuştuk Yani ben konuştum o sustu

Bu diyalogların iki başörtülünün ağzından çıkması beni bir külçe haline getiriyorKimi nereye oturtacağımı bilemiyorum

İyi ki duyduğum her cümleyi kaydetmişimYoksa zihnimin kes yapıştırışına maruz kaldığımı zannederdim

Yol boyunca düşündüğüm yetmiyorGünlerdir düşünüyorum yukarıdaki konuşmayı

Günlerdir nereye koyacağımı bilemiyorum

28 Şubat'tan bu yana (belki daha evveli de vardı da fark etmiyorduk) başörtüsü “taraftar” ı kesilen ama başörtülü öznelere kötü davranan mevki makam sahipleri kedilerini epey aşikar kılmıştıPenceresiz odaları,düşük maaşları bir lütuf gibi sunarken “sen başka yerde iş bulamazsın” cümleleri dökülüyordu dudaklarından

Yukarıdaki konuşmayı sahiden nereye koyacağımı bilemiyorum

Her başörtülü sadece kendini temsil ediyor

Acısı ve ıstırabıylaYa da olanca zevkleri duyarsızlığı ile

Tıpkı yukarıda okuduğunuz diyalogda olduğu gibi

Işıklarda beklerken tepeden tırnağa süzüyorum iki genç kızı
”Sınıfsal” farklılıklar arıyorum üzerlerinde ip ucu olarak
İkisi de aynı tarz giyinmişİkisinin de eli yüzü düzgünce
Ait oldukları marka cemaati bile aynı belki
Ama birinin kalbi var diğerinin yok
Tek farkları bu işte
Biri başını aşan arkadaşı için üzülüyor öteki bu üzüntüyü değil paylaşmak anlamsız buluyor
Başında bir örtü varAma o kendini başörtülü olarak filan görmüyor
Başı açık pek çok genç kızın, kadının paylaşacağı duyarlılık bir kod olarak onda yok

Bir kabuktan ibaret
Neyin kabuğu olduğunu bile bilmeyen bir kabuk
O kabuğun içinde empati yokSempati yokYürek yok

Bir kere daha tekrarlıyorum kendi kendime
Dünya ikiye ayrılıyor:
Kalbi olanlar ve kalbi olmayanlar

Fatma K Barbarasoğlu'nun yazısı