Bir daha hiç böyle

Bir daha hiç böyle
Üzülmeyeceksin
Evet ama bil ki;
Bir daha hiç böyle sevilmeyeceksin
On dakkada unutabildiğini gördüm
Ve yalandı söylediğin
O şiiri yazdığımda ağlarken
Yalnızdım biliyorum
Tıpkı artık kendim için yemek
Yapacağımı bildiğim gibi
İlk iş duvarlarını yıkacağım
Odaların
Seni fısıldayan, bizi anlatan duvarları
Ve her gece tekrarlayacağım
Sağlığına, mutluluğuna duaları
Giderken yalnızca anahtarları mı
Bıraktığını sanıyorsun
Bir yıla sığdırılmış koskoca
Bir hayat bıraktın
Hatalarımı, günahlarımı
Doğrularımı, sevaplarımı
Yalanlarımı, yanlışlarımı
Bir tek bana ait gözyaşlarımı
Yürüyüp gideceğim batmakta olan
Güneşe
Tek başına
Yüreğimde binlerce insan
Yüreğimde binlerce hayat
Ve sen de geride kalacaksın
"Dönüşte uğrarım" dediğim
O güzel kasabalar,
Küçük şirin köyler gibi
Yürüyüp gideceğim de
Ah şu adımlarım bir
Sürçmese