Suna’Nin Serçeleri Gülten Dayioğlu

**Prof. Dr. Sinsi** · 09-07-2012

Roman Özeti : SUNA’NIN SERÇELERİ Gülten DAYIOĞLU

Suna çok yaramaz bir kızdı

Mahallenin erkek çocuklarının toplarını çalmayı çok severdi

Çünkü onlar onu ayaktopuna almazlardı

Gene bir gün onların topunu aldı ve onlardan kaçtı

En sonunda yoruldu

onlara top karşılığı bir söz vermelerini istedi onu da alacaklardı oyuna

Çocuklar zar zor kabul etti

Bir gün top oynarlarken top bahçeye kaçtı

Bahçe sahibi sinirli bir kadındı ama evde yoktu

Suna gitti topu aldı fakat top elinden kaçtı

Suna’nın önünde işçiler kireç kuyusunda kireç söndürüyorlardı

Suna dengesini kaybedip kuyuya düştü

Her yeri yandı

Bir yıl okula gidemeyecekti

Suna hiç konuşmuyordu

Aylarca evdeki koltuğunda oturmaktan sıkılıyordu

Bir gün her yeri kar kaplamıştı

Pencereye bir serçe kondu

Annesi onu içeri aldı ve karnını doyurdular

Sonra saldılar

Suna salmak istememişti

Çünkü onu çok sevmişti

Serçe onu mutlu etmişti

Annesi gene gelir bu karda kışta başka nereye gidecek dedi

Ertesi gün birkaç arkadaşı ile geldi

Daha sonra 17 oldu

Suna çok mutluydu

Her gün annesine babasına onları anlatıyordu

Serçeleri ayırt etmek için ayaklarına rengarenk halkalar bağladı

Sonunda bahar geldi

Serçelerin biri Suna biz artık gidiyoruz buraya gelmeyeceğiz kırlarda daha çok yiyecek var ama her hafta birimiz gelip sana hikaye anlatacağız dedi

Her hafta biri gelip Suna sabırsızlıkla bekliyor gelen serçeler hikaye anlatıp gidiyordu

Bu süre içinde pembe serçe yavrulamıştı

Suna yavaş yavaş iyileşiyordu, artık yürümeye başlamıştı bile

Bir gün pembe serçe geldi

Yanında yavruları vardı

Öyküsünü anlattı gitti

Annesi Suna’ya bir şey söylemek istiyordu

Suna buna izin vermiyordu

Ertesi hafta yavrular geldi

Suna’ya kendi öyküsünü anlattı ama sonu değişikti

Sonunda Suna kendi uydurduğu öykülerini kendi anlatıyor annesine babasına bunları serçeler anlattı diyordu

Suna serçelerin sözünü kesti ben bunun sonunu biliyorum dedi

Serçeler gitti

Annesi Suna’ya Kızım ben bu hikayeleri kendinin uydurduğunu biliyorum

Ama yürüyünce bunların sona ereceğini de biliyorum dedi

Suna Evet anne bugün sondu dedi

Annesine ilk serçenin pencerede belirdiğini gösterdi

Annesi ile onu izlediler

Serçe gitti

Arkasında el salladılar

Suna ve annesi birbirini öptü ve sarıldılar

09-07-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Suna’Nin Serçeleri Gülten Dayioğlu Roman Özeti : SUNA’NIN SERÇELERİ Gülten DAYIOĞLU Suna çok yaramaz bir kızdı Mahallenin erkek çocuklarının toplarını çalmayı çok severdiÇünkü onlar onu ayaktopuna almazlardıGene bir gün onların topunu aldı ve onlardan kaçtıEn sonunda yorulduonlara top karşılığı bir söz vermelerini istedi onu da alacaklardı oyunaÇocuklar zar zor kabul ettiBir gün top oynarlarken top bahçeye kaçtıBahçe sahibi sinirli bir kadındı ama evde yoktuSuna gitti topu aldı fakat top elinden kaçtıSuna’nın önünde işçiler kireç kuyusunda kireç söndürüyorlardıSuna dengesini kaybedip kuyuya düştüHer yeri yandıBir yıl okula gidemeyecektiSuna hiç konuşmuyorduAylarca evdeki koltuğunda oturmaktan sıkılıyorduBir gün her yeri kar kaplamıştıPencereye bir serçe kondu Annesi onu içeri aldı ve karnını doyurdularSonra saldılar Suna salmak istememişti Çünkü onu çok sevmişti Serçe onu mutlu etmiştiAnnesi gene gelir bu karda kışta başka nereye gidecek dediErtesi gün birkaç arkadaşı ile geldiDaha sonra 17 oldu Suna çok mutluydu Her gün annesine babasına onları anlatıyordu Serçeleri ayırt etmek için ayaklarına rengarenk halkalar bağladıSonunda bahar geldi Serçelerin biri Suna biz artık gidiyoruz buraya gelmeyeceğiz kırlarda daha çok yiyecek var ama her hafta birimiz gelip sana hikaye anlatacağız dediHer hafta biri gelip Suna sabırsızlıkla bekliyor gelen serçeler hikaye anlatıp gidiyorduBu süre içinde pembe serçe yavrulamıştı Suna yavaş yavaş iyileşiyordu, artık yürümeye başlamıştı bile Bir gün pembe serçe geldi Yanında yavruları vardı Öyküsünü anlattı gittiAnnesi Suna’ya bir şey söylemek istiyorduSuna buna izin vermiyorduErtesi hafta yavrular geldi Suna’ya kendi öyküsünü anlattı ama sonu değişiktiSonunda Suna kendi uydurduğu öykülerini kendi anlatıyor annesine babasına bunları serçeler anlattı diyorduSuna serçelerin sözünü kesti ben bunun sonunu biliyorum dedi Serçeler gitti Annesi Suna’ya Kızım ben bu hikayeleri kendinin uydurduğunu biliyorumAma yürüyünce bunların sona ereceğini de biliyorum dediSuna Evet anne bugün sondu dediAnnesine ilk serçenin pencerede belirdiğini gösterdiAnnesi ile onu izlediler Serçe gittiArkasında el salladılar Suna ve annesi birbirini öptü ve sarıldılar