09-07-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Sevgili'm..
Gittiğinden beri çok yalnızlaştım ben…
Değilim artık eskisi gibi Ne kahkahalarım var nede yüzümde sevinç ifadeleri…
Öyle donuk bakıyorum ki Hiç mi gülmüyorum ? Elbet gülüyorum ama sadece yüzüm gülüyor…
İçimi ise kimse bilmiyor…
Dışarı bile çıkmıyorum , çıkamıyorum… Çıkmak istediğimde hiç kimseden izin almam gerekmediği geliyor aklıma   ve kırılıyorum…
Kendimede bakmıyorum Ne beğendirebileceğim birisi var nede iltifatlarının içimi eriteceği 
Aklına gelir biliyorum ; Giymiyorum öyle bakanların beğeneceği şeyler 
Karışanım yok diye üzülüyorum 
-Aklına gelir mi ? –Gelmez ama ben gerçekleri göremiyorum…
Yediğim içtiğimden bir şey anlamıyorum , çokta yemiyorum Tadım tuzum senmişsin bunu çok daha iyi anlıyorum…
Hareketli parçalar gençliğime çoşku katmıyor artık , işim gücüm hüzünlendirenlerle 
Böyle bir acıyı yaşayanın tek ben olmadığını anlıyorum şarkıların ritminde ve belki biraz ferahlıyorum…
-Kısa sürelide olsa…
Peki ben nemi yapıyorum ?
Gecem gündüzüm karıştı ayrımını yapmıyorum…
Hava kararıyor işte , içim başlıyor dahada çok hüzünlenmeye Bir akşam üstü beni öptüğün sokak canlanıveriyor gözümde O zaman ki gibi titriyorum ama heyecandan değil yokluğundan…
Sonra tesadüf bu ya bizim şarkımızı çalıyor fonda , ve sağolsunlar gözyaşlarım yalnız bırakmıyorlar Dökülüveriyorlar inci misali…
Sonra nefesim , seninle aldığı zamanları özlüyor tutamıyorum başlıyorum hıçkırmaya Sonra bir bakıyorum zifiri bastırmış karanlığa Soğuk yatağıma giriyorum , sesimi bastırmak için yastığıma sığınıyorum Daha çok daha çok ağlıyorum…
Sonra belki uyuyakalıyorum ve sabahları gözyaşlarımdan ıslanmış yastığımla uyanıyorum Hiçbir şey yapmak istemiyor canım , okula bile öylesine uğruyorum 
Hiç kimseyi dinlemiyorum , soranlara çok iyiyim diye söyleyip geçiyorum 
Gözlerimi değil içimi ağlatıyorum
Sonra dönerken sevgililer görüyorum , yarama tuz gibi geliyor ve kanıyor iliklerime kadar 
Acı çekiyorum Acım gittiğine , acım bittiğine , acım beni hiç sevmediğine…
Takvimle aram iyice bozuldu , ben hala gittiğin günde sayıyorum 
İşte böyle sevgili ben her gün sana sevgili’m’ diyemediğim için ölüme biraz daha yaklaşıyorum
|
|
|