09-07-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Öyle Bir Aşk Ki Bizimkisi...
İmkânsız bir aşkın öyküsü mü demeliyim buna,
Yoksa sevmelerin ağır mahkemesinin cezası mı  ?
En güzel aşk masallarını anlatırlardı hep bana
Kıskanmazda değildim hani o aşkları, Bazen, bezende hayallere dalardım ara ara kendimce  
Uçuk, kaçık masumca hayallerdi onlar!
Yani ne canımı acıtan türlerdendi, ne de öfke uyandıran  
‘’ Acaba bir gün benimde gerçek aşkım olacak mı ki, kim bilir ne zaman çıkacak,
hani şimdi yürüdüğüm yolda karşıma çıksa, gülen gözleriyle gözlerime baksa ve ben sana geldim dese ne güzel olurdu’’ derdim  
Bir gün o da oldu sonunda  
Ansızın yoluma çıkıverdi,
Gülen gözleriyle inerek gözlerimin derinliklerine,
‘’Ben geldim sana’’ dedi  
Ben ise;
 
Bu nasıl bir aşktı ki, önümüze tabular çıkmasına rağmen her seferinde, aşkımız daha da derinleşip, kenetlendi birbirine  
Tüm aşk masallarını kıskandırırdı adeta …
Binbir gece masallarında anlatılan o müthiş masalları bile  
Ama dedim ya ne derecede âşık olursak olalım,
Aşkın bedelini bizde ödeyecektik mutlaka…
Bundan kaçışımız da yoktu oysa!
Âşık oluyorsak şayet;
Onun dikenlerine de, gül kokusuna da katlanmamız, ve onun sunacağı her koşula da hazır olmamız gerek  
Biz de öyle yaptık ve …
Sevmelerin en ağır mahkemesinin en büyük cezasıyla karşılaşarak,
Nasibimizi sonunda almış olduk bizde  
Sonu olmayan bir aşkın kurbanıydık ikimizde  
Ve titreyen mısralarımın buram buram aşk kokan en büyük kahramanları

|
|
|