05-12-2007
|
#72
|
|
bluemoonlight
|
08  03  2007 / 23:23
Birkaç sözcük döküldü,dudaklarımın arasından…
Yanaklarımdan yaşlar yerine kanlar aktı !
Sıcacık yanaklarım,akan kanlar sonrası buz gibi olmuştu
Elim yüzüm,bedenim kanlar içinde; buz gibiydi…
Ölüm soğukluğunda yaşıyordum sen,
Birkaç sözcük döküldü dudaklarımın arasından…
Sadece bunları hatırlıyorum…Sadece sevdamı sayıkladığımı hatırlıyorum !
Ama sen gitmiştin ! Ölüme terk etmiştin beni…
Bilmiyordun ; gidişinle beraber çalan müzikte,
Benim ölümle dans ettiğimi,
Bilmiyordun ölümün yakasına yapıştığımı…
……… Ve arkana Bakmadan gittin ………
Şuramda yanı başımda duran ölümün nefesini,soluğunu hissetmedin,
Sensiz yaşarım sandın…Bu acıya katlanırım sandın ;
Dinlemedin…Kapıyı vurdun ve çekip gittin !
… Yanıldın … 
ßak !
Ölüm ; son dansını ediyor cansız bedenimle…
Ben bilinçsizce,mırıldanıyorum seni …
Sadece birkaç sözcük döküldü dudaklarımın arasından…
Ölüm son dansını ediyor benimle Son cümlelerimi söylüyorum çaresizce,
Ama yoktun yanı başımda,ağlamıyordun…Üzülmüyordun !
Yada, yada öldüğümü,öleceğimi bilmiyordun…
…Ve yine uzaksın benden…Kelimelerden…
Ölümle son dansımı,son kozumu da paylaştım
Sen gittin,ölüme,uçuruma ittin beni; gidişinle…
Ve sıra bende, şimdi ben gidiyorum !
Dudaklarımın arasından birkaç sözcük döküldü…
Belki nefretimi,belki özlemimi,belki de sevgimi anlatıyordum,söylüyordum…
Ama ölüm,ölüm çekip aldı beni sensizlikten !
Birkaç sözcük döküldü,dudaklarımın arasından…
Sadece bunları hatırlıyorum…Sadece sevdamı sayıkladığımı hatırlıyorum !
Ey yar !
Ne kaldı alacağın canımdan başka,ne kaldı ?
İşte terk ettin,gittin,ölüme attın ellerinle beni…
Ne kaldı alacağın canımdan başka söyle, ne kaldı ?
Dudaklarım işliyor kelimelere bir bir seni ;
Son nefesimde bile !!!
Ölüm soğukluğunda bile yaşıyordum seni…
Film şeridi gibi geçiyordun gözümün önünden ;
Yaşadıklarımız,yaptıkların,her şeyin…
Ve gidişin…
… BİTİŞİM … 
Gidişinle bitmişti film Gidişinle bitmişti hayatım…
Gidişinle birlikte çalan müzikte dans ediyordum ÖLÜMLE !
Haberin yoktu !!!
Ben ;
Ölüm soğukluğunda bile yaşıyordum seni…
Birkaç sözcük döküldü dudaklarımın arasından ,
Ve akıp gitti gözyaşlarımla birlikte…
Mosmor olmuştum,mosmor olmuştu bütün duygular,sözcükler…
Ölüm ve sensizliğin acısı bedenimi esir alıyordu galiba
Böylesine gözyaşı, böylesine soğukluk olamazdı…
Ve ben sensizliğinle baş başaydım artık…
Başarmıştın !
Ölümün son dansı,ölümün son çağırısıydı bana…
Bende gitmeliydim,bitmeliydim sende 
Seni bitirmeden !
Ölümün son dansı,ölümün son çağırısıydı bana…
Ey yar ! Ey sevgili !
Kapanmış gözlerimi,
Törpülenmiş,katılaşmış,mosmor kesilmiş duygularımı sana bırakıyorum !
Daha ne kaldı alacağın bende !
Neden yüreğin sızlıyor ki,neden uyuyamıyorsun ki,neden ağlıyorsun ?
Neden acı çektiriyorsun bana…
Ne kaldı alacağın Ey yar,ne kaldı ?
|
|
|
|