Anne Baba Tutumları Ve Okul Fobisi

**Prof. Dr. Sinsi** · 09-06-2012

Aşırı koruyucu ve kollayıcı tutum ülkemizde

geleneksel aile modelinde en sık başvurulan disiplin şeklidir

Bu tutumda anne babalar çocuklarını sevgi ve şefkatle örülü bir altın kafeste yetiştirirler

Çocuk adına bütün sorumluluğu anne baba üstlenir

Çocuk için neyin doğru neyin yanlış olduğuna anne baba karar verir

Ayrılma kaygısı nedir?

Anneler bebeklerini kucaklarına ilk aldıkları andan itibaren

onları bırakmak istemezler

Bebek içinde bu geçerlidir

Anne ile daha ilk günlerde oluşan ten teması bebeğin gelişiminin ilk adımlarını oluşturur

Hayatın ilk yılında bebeğin psikososyal görevi

güvenmeyi öğrenmektir

Bebekle annesi arasındaki ilişkiden doğan güven duygusu

insanın ileride kuracağı kişiler arası ilişkilerin temelini oluşturur

Çocuğun ilk bağlandığı kişi önemlidir

Çocukluğun özellikle ilk 2 yılında anne veya çocuğun bağlandığı kişi ile birlikteliği çok önemlidir

Çocuğun gelişiminde anneyi kaybetme korkusu bu yıllarda doğal olarak oluşur

Ancak bireyselleşme ve sosyalleşme süreci ile birlikte artık çocuğumuz bizden uzaklaşmaya

bizim yanımızda değilken dahi kendi kişiliğini göstermeye başlar

Gelişimi takip etmek gerekir

Çocuklarımızın ilk 6 yıl çok yönlü bir gelişim gösterdiğini anne-babalar olarak takip edebilir

Fiziksel ve motor gelişim yanında

çocuklarımızın sözcük dağarcıkları hızla artar

yetenekleri ve öğrenme düzeyleri şekillenir

bireyselleşme ve sosyal çevrede varlık göstermeye başlarlar

Bu çok yönlü gelişimin önemli bir kısmı ailelerin tutumları ile de desteklenir şekillenir

kimi zaman da olumsuz yönde etkilenebilir

Ailelerin beş ayrı tutumu

Okul çağına gelmiş çocuklar üzerinde yapılan araştırmalar anne babaların çocuk eğitirken beş ayrı tutum izlediklerini gösteriyor

1

Aşırı baskıya dayanan otoriter tutum

2

Aşırı serbestliğe dayana çocuk-merkezli tutum

3

Dengesiz

tutarsız ve sorumsuz tutum

4

Aşırı koruyucu ve kollayıcı tutum

5

Sevgiye dayalı

güven verici

hoşgörülü tutum

Çocuğu kafese koymak yanlıştır

Anne babanın aşırı kollayıcı hali çocuğu sıkar

Saç şeklinden giydiği elbiseye kadar

anne ve babanın tercihi söz konusudur

Daha çok anne-çocuk ilişkisinde görülen bu aşırı koruyuculuk kimi zaman ömür boyu devam eder

Çocuk çatal kaşık kullanacak yaşa geldiği halde anne onu kendi eliyle beslemeyi tercih eder

Tuvaletini anne yaptırır

anne giydirir

ayakkabı bağlarını dahi anne bağlar

Mikrop kapmasın diye kaynatılmış su içiren

sokağa çıkmasına ve arkadaş edinmesine izin vermeyen

okul çağına geldiği halde çocukla aynı yatağı paylaşan anne örnekleri az değildir

Bu anneler çocuğa sevgi verdiklerini

onu koruduklarını sanırlar; gerçekte çocuğu kendilerine bağımlı hâle getirdiklerini fark edemezler

UZM

DR

SERDAR ALPARSLAN
DR

AHMET ÇEVİKASLAN

09-06-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Anne Baba Tutumları Ve Okul Fobisi Aşırı koruyucu ve kollayıcı tutum ülkemizde geleneksel aile modelinde en sık başvurulan disiplin şeklidir Bu tutumda anne babalar çocuklarını sevgi ve şefkatle örülü bir altın kafeste yetiştirirler Çocuk adına bütün sorumluluğu anne baba üstlenir Çocuk için neyin doğru neyin yanlış olduğuna anne baba karar verir Ayrılma kaygısı nedir? Anneler bebeklerini kucaklarına ilk aldıkları andan itibaren onları bırakmak istemezler Bebek içinde bu geçerlidir Anne ile daha ilk günlerde oluşan ten teması bebeğin gelişiminin ilk adımlarını oluşturur Hayatın ilk yılında bebeğin psikososyal görevi güvenmeyi öğrenmektir Bebekle annesi arasındaki ilişkiden doğan güven duygusu insanın ileride kuracağı kişiler arası ilişkilerin temelini oluşturur Çocuğun ilk bağlandığı kişi önemlidir Çocukluğun özellikle ilk 2 yılında anne veya çocuğun bağlandığı kişi ile birlikteliği çok önemlidir Çocuğun gelişiminde anneyi kaybetme korkusu bu yıllarda doğal olarak oluşur Ancak bireyselleşme ve sosyalleşme süreci ile birlikte artık çocuğumuz bizden uzaklaşmaya bizim yanımızda değilken dahi kendi kişiliğini göstermeye başlar Gelişimi takip etmek gerekir Çocuklarımızın ilk 6 yıl çok yönlü bir gelişim gösterdiğini anne-babalar olarak takip edebilir Fiziksel ve motor gelişim yanında çocuklarımızın sözcük dağarcıkları hızla artar yetenekleri ve öğrenme düzeyleri şekillenir bireyselleşme ve sosyal çevrede varlık göstermeye başlarlar Bu çok yönlü gelişimin önemli bir kısmı ailelerin tutumları ile de desteklenir şekillenir kimi zaman da olumsuz yönde etkilenebilir Ailelerin beş ayrı tutumu Okul çağına gelmiş çocuklar üzerinde yapılan araştırmalar anne babaların çocuk eğitirken beş ayrı tutum izlediklerini gösteriyor 1 Aşırı baskıya dayanan otoriter tutum 2 Aşırı serbestliğe dayana çocuk-merkezli tutum 3 Dengesiz tutarsız ve sorumsuz tutum 4 Aşırı koruyucu ve kollayıcı tutum 5 Sevgiye dayalı güven verici hoşgörülü tutum Çocuğu kafese koymak yanlıştır Anne babanın aşırı kollayıcı hali çocuğu sıkar Saç şeklinden giydiği elbiseye kadar anne ve babanın tercihi söz konusudur Daha çok anne-çocuk ilişkisinde görülen bu aşırı koruyuculuk kimi zaman ömür boyu devam eder Çocuk çatal kaşık kullanacak yaşa geldiği halde anne onu kendi eliyle beslemeyi tercih eder Tuvaletini anne yaptırır anne giydirir ayakkabı bağlarını dahi anne bağlar Mikrop kapmasın diye kaynatılmış su içiren sokağa çıkmasına ve arkadaş edinmesine izin vermeyen okul çağına geldiği halde çocukla aynı yatağı paylaşan anne örnekleri az değildir Bu anneler çocuğa sevgi verdiklerini onu koruduklarını sanırlar; gerçekte çocuğu kendilerine bağımlı hâle getirdiklerini fark edemezler UZM DR SERDAR ALPARSLAN DR AHMET ÇEVİKASLAN