Ben Sessizce Giderim
 

ben sessizce giderim.
kapıyı bile örtmem fark edilmeyeyim diye.
hava karanlıkken, yıldızlar çokken, gökyüzünde dolunay varken
ben sessizce giderim.
yürek atışım duyulursa anlaşılırım diye,
her gün evden meyhaneye gider gibi giderim.
arkasına basılmış ayakkabım, eski bir cekitimi omzuma atar giderim.
anlamazsın ne olduğunu,
zaten fark etmezsin yokluğumu,
o odadayken benim kokumun olmadığını,
fark etmezsin bilirim.
çaresiz değilsin görüyorum.
seni bu sevdaya zorlamadım diye sanıyorum!
tüm suçları, günahları yükleniyorum.
bu gece eski bir ceketimle meyhaneye gidermiş gibi gidiyorum.
sabahları yokum artık.
kahvaltını rahatca yapabilirsin,
panjurlarını açıp eski güzel günlerindeki gibi
kumrularını beslersin,
hep sorun ettiğin gömleklerimi ütülemekten de sorumlu değilsin
ama akşam olunca
kumrular yuvalarına uçunca,
çok sevdiğin film bitince,
beni sevmesende özlersin.
gözlerin dolar bilirim,
o taş kalbin onları siler geçer eminim!
sessizliğe inat plaktaki şarkıya eşlik edeceksin bilirim.
gururunu kırıp, 'bu gece bitmeden gitme.' dememen için sevgilim,
ben sessizce çeker giderim.

alıntı