Çanakkale Savaşıyla İlgili Oratoryo
 

Çanakkale savaşıyla ilgili oratoryo

1. BÖLÜM:

Sahnede yaşlı kadın, Elif ve Halil vardır. Elif kucağındaki bebeğini sallar. Yaşlı kadın çıkına giysiler koymaktadır.

( Allı Turnam türküsü)

Nine- Eh yiğidim, vakit tamamdır. ( Hazırladığı çıkını eline alıp ayağa kalkar.) Yaşlı anandan sana dünyalık, şu çıkının içindekilerdir. Ama benim oğlumdan, dokuz ay karnımda taşıyıp, ak sütümden emzirdiğim yiğidimden şimdi dileyeceğim hem dünyalık hem de ahretliktir.

( Dik dik oğluna bakar, sesini yükseltir)

Düşman gelmiş dayanmış Çanakkale’ ye ha! O düşman bilmez mi ki, senin buban şehittir! O düşman bilmez mi ki şehitlerin, gazilerin oğluyla doludur bu topraklar! ( Elif’in kucağındaki bebeği işaret ederek)

Şuncağız çocuk büyümeyecek mi zanneder! Hadi oğlum, yolun açık ola… Babanı şehit edenlerin gözü şimdi senin koruduğun topraklarda… Vatan sana emanet! Sırasıdır, koru toprağını. Koru ki oğlun seninle gurur duysun!

Halil- Garip Anam! Oğlun sana kurban olsun. Sencileyin anaların büyüttüğü bu evlatlar, ölür: ama bir karış toprağını bile vermez düşmana! Gönlün rahat olsun anam, evladın sana layık olacak! Ver elini öpeyim.Bu gidişin dönüşü olmayabilir, hakkını helal et! Kadınım, çocuğum sana emanet. Dönemezsem oğlumu da beni eğittiğince yetiştir.

Nine- Halilim, ak sütüm helal sana! Allah gazanızı mübarek etsin! Emanetlerin için gözün arkada kalmasın, ben yemem yediririm onlara. Ben üşürüm; onları ateşsiz bırakmam. Gönül huzuruyla git yiğidim!

( Halil, anasının elini öper, sarılır. Elif’e de sarılır. Elif bu sırada sessiz ağlamaktadır. Halil sahneden çıkar. Onun arkasından da nine ve Elif çıkarlar.)

( Çökertme türküsü söylenir)