Öğrendim|Masal Ve Hikaye Özetleri
 

Öğrendim

Senin sözlerinle kapattığım günümü yine senin sözlerinden oluşan bir karabasana döküyorum gün yeni başlıyor benim için, belki de asla bitmiyor sen yüklü ayrıntılarım... ismi sen, kokusu sen, tadı sana dair bir devinimden ibaret yaşamım, uzun zamandır. anlaşılmadığımı, ya da yanlış hükümler altında ezildiğimi sana itiraf edip aynalardan kaçmak yerine, gözlerindeki yansımama sarıldığımı hatırlıyorum...
Sende "beni" sevdiğimi hatırlıyorum sadece.. belki de bir tek bu hatıranın direni$i, içimde sana rağmen, seni reddedercesine yine "seni" yaratan...bilmiyorum ama artık sorgulamıyorum küçük prensim ne seni ne de varlığını, hayatıma girişini, yarattığın mucizeleri... hiçbir şeyi sorgulamıyorum artık sevgilim.. kendimden başka... hiç bir anlama dökmüyorum bakışlarını kimselerin, ya da hiç bir engel koymuyorum önüme seni düşündüğümde...

Artık o çok sevdiğin gülümsememi serbest bıraktım.. mutluluğum suçlulukla örgülü değil, utançlarımsa bana doğal geliyor, "insanım ne de olsa" deyip geçiyorum.. üstünde durmuyorum eksikliklerimin ya da onları siper edip saklanmıyorum kimseden... beklemeyi öğrendim.. belki de sadece kendiyle savaşta yenilenin, yine "ben" olacağım gerçeğiyle yüzleştim.