Çivi !!
 

Bir zamanlar oldukça kırıcı karaktere sahip bir çocuk vardı. Bir gün babası çocuğa bir çuval dolusu çivi vererek, her sinirlendiğinde ya da birisiyle münakaşa etmek durumuna geldiğinde bahçe çitine bir çivi çakmasını söyledi.
Birinci gün çocuk bahçe çitine tam 37 çivi çaktı.

İlerleyen haftalar içinde çocuk, kendisini kontrol etmeyi öğrenmeye başladı ve bahçe çitine çaktığı çivi sayısı hergün azalmaya başladı. Sonunda çocuk, her sinirlendiğinde bahçe çitine çivi çakmanın onu rahatlattığını ve kendisini kontrol etmesini kolaylaştırdığını farketti.

Ve nihayet çocuğun bahçe kapısına çivi çakmaya ihtiyaç duymadığı gün geldi.

Hemen babasına gitti ve bugün bahçe kapısına hiç çivi çakmadığını söyledi.

Babası ona bu kez de, bahçe kapısına çakığı çivilerden her gün bir tanesini sökmesini söyledi. Çocuk sevincini ve kızgınlığını kontrol etmeyi başarmıştı..

Uzun günler sonra çocuk babasına gelerek bahçe kapısındaki tüm çivileri söktüğünü söyledi.

Babası oğlunu bahçe kapısının önüne [-yasak kelime kullanıldı-] ürüp dedi ki:

« Oğlum, sen iyi bir iş başardın. Ama bir de şu kapıda bıraktığın deliklere bak. »

Bu kapı artık asla eskisi gibi olamayacak.

Birisiyle kavga ettiğin ya da kalbini kırdığın zaman, o kişide tıpkı bu delikler gibi bir yara açmış olursun.

Birisini kırabilir ve sonra da özür dileyebilirsin.

Fakat o yara her zaman kalacaktır.

Defalarca özür dilesende o yara kalıcıdır.

Birisini kelimelerle yaralamak, o kişiyi fiziksel olarak yaralamak kadar kötüdür.

Dostlar ender bulunan mücevherlerdir. Onlar seni mutlu eder ve destek olur.

İhtiyacın olduğunda seni dinlemeye hazırdırlar.

Her zaman arkandadırlar ve yürekleri sana açıktır.

Dostlarına onları ne kadar sevdiğini göstermelisin.

« Dostluğun en iyi yanı, sırlarınızı açabileceğiniz birisi olmasıdır. »

[..alıntı..]

Çivi !!
 

Arkadaş ve çivi

Kötü karakterli bir genç varmış. Bir Gün babası ona çivilerle dolu

bir torba vermiş.

"Arkadaşların ile tartışıp kavga ettiğin zaman her sefer bu tahta

perdeye bir çivi çak" demiş. Genç, birinci gün

tahta perdeye 37 çivi çakmış. Sonraki haftalarda kendi kendini

kontrol etmeye çalışmış ve geçen her Günde daha az çivi çakmış.

Nihayet bir gün gelmiş ki hiç çivi çakmamış. Babasına gidip

söylemiş. Babası onu yeniden tahta perdenin önüne götürmüş. Gence

bugünden başlayarak tartışmayıp kavga etmediğin her gün için

tahta perdelerden bir çivi çıkart, sök" demiş. Günler geçmiş. Bir

gün gelmiş ki her çivi çıkarılmış. Babası ona "aferin iyi

davrandın ama bu tahta perdeye dikkatli bak. Çok delik var. Artık

geçmişteki gibi güzel olmayacak" demiş.

Arkadaşlarla tartışıp kavga edildiği

zaman kötü kelimeler söylenilir. Her

kötü

kelime bir yara (delik) bırakır. Arkadaşına bin defa kendisini

affettiğini söyleyebilirsin ama bu delik aynen kalacak

(kapanmayacak). Bir arkadaş ender bir mücevher gibidir. Seni

güldürür yüreklendirir, sen ihtiyaç duyduğunda yardımcı olur,

seni dinler ve sana yüreğini açar" demiş.