Kemik Rezeksiyon Tekniği
 

Kemik Rezeksiyon Tekniği

Lokal anestezinin uygulanmasından sonra, mukoperiosteal (tam kalınlık) flep açılır. cep eliminasyon cerrahisi ve kemik rezeksiyonu gerçekleştirildiğ izaman, apikale pozisyone flep tekniği en uygun olan yöntemdir. Flep, operasyon alanı net bir şekilde göstermelidir ve kemik defektlerinde başarılı olmalıdır. Bütün granulasyon dokusu keskin küretler ve diğer uygun aletler kullanılarak çıkartılır. Tüm kalkulus dişlerden uzaklaştırılmalıdır ve kökler düzleştirilmelidir.

Kemik rezeksiyonundaki ilk basamak, alveoler yuvayı inceltmektir. Kemiğin fasial ve lingual yüzeyleri, kemik defektlerinin meydana geldiği interproksimal alanlarda, rampa etkisi oluşturmak ve dişlerin fasial ve lingual yüzeyleri boyunca kemiği inceltmek amacıyla indirgenir. Kemik konturlerini düzeltme işlemi genellikle büyük rond frezlerle yapılır (No. 6 ya da 8). Bu işlem sırasında frez, steril fizyolojik saline ya da steril su ile soğutulur.

İkinci basamak; koronal köprüleri çıkartarak interproksimal defektleri düzleştirmektir. Bu basamak genellikle dönen aletler ile de yapılır. Bu noktada, kemik hacminin büyük bir kısmı zaten çıkartılmış olabilir, fakat bunların hiçbiri dişi destekleyen kemik değildir. Nadiren, dişlerin fasial ve lingual yüzeylerindeki kemiğe apikal olarak yerleşim gösteren interproksimal kemiğin var olduğu bir durum da belirtilmiştir.

Üçüncü basamakta da, bu fasial ve lingual kemik, iyileşmesi beklenen diş etine benzer bir şekilde fizyolojik kontur oluşturabilmek için keski ile çıkartılır. Ters etkili bir keski, dişin distal kenar açılarındaki kemiği çıkartmak için uygundur.

Sonra, mukoperiosteal flep; kemiği kaplamak v edişi kemiğin yaklaşık olarak 1 mm. koronaline temas ettirmek için konumlandırılır ve sütürlenir.