Wilson Sis Odası-yüklü Taneciklerin Izlerini Görünür Hale Getirir-Charles Thomson Ree
 

Wilson sis odası-yüklü taneciklerin izlerini görünür hale getirir-Charles Thomson Ree



Wilson sis odası, yüklü taneciklerin izlerini görünür hale getiren bir aygıttır. KABARCIK ODASl'nın öncüsüdür; ama aşağı yukarı karşıt bir ilkeyle çalışır.
Sis odası, C.T.R. Wilson tarafından, 1912'de geliştirildi. Wilson, Ben Nevis araştırma laboratuvarın da bulut oluşumu üstünde çalıştı ve bulut oluşturan küçük su damlacıklarının, toz ya da iyonlaşmış hava moleküllerinde, başka yerlerdekinden çok daha hızlı oluştuğunu farketti. Havada ilerleyen yüklü tanecik, hava moleküllerinden elektron alarak, iyonlaşmış moleküller oluşturduğuna göre, bulut oluşumu için gerekli koşullar sağlanırsa, taneciğin geçtiği yolda bir dizi damlacığın kalması sağlanabilirdi.
Sis odası, kabarcık odası gibi, yüklü tanecikleri belirlemede kullanılır. Ama, sıvıda gaz kabarcıkları yerine, gazda sıvı damlacıkları oluşmasına dayanarak çalışır.


Büyük sis odalarında, içinde tozdan arındırılmış hava bulunan yaklaşık 1,5 m uzunluğunda bir kap vardır. Hava, su ya da alkol buharıyla doyurulmuş hale getirilir ve kap sıkı bir pistonla kapatılır. Piston hızla çekildiğinde, apansız bir genleşme olur ve hava soğuyup, buharla aşırı doymuş hals gelir. Yüklü taneciklerdeki iyonların geçtiği yol boyunca sıvı damlacıkları oluşur. Bu damlacıklarla da izlerin fotoğrafı çekilir. Piston yerine itildiğinde, damlacıklar buharlaşır. Oluşan iyonları çekmek için elektrotlara akım verilerek, oda yeniden kullanılmaya hazır duruma getirilir.


1960 yıllarından sonra sis odaları, yerlerini, başka aygıtlara bırakmışlardır. Bunun nedeni, çağdaş TANECİK HIZLANDIRICILARI'ndan elde edilen taneciklerin, yüksek enerjilerinden ötürü, sis odasından Öteki taneciklerle çarpışmadan geçebilmeleridir. Ayrıca, pistonun bir kez çalışmasından sonra odanm yeniden işleme hazır olabilmesi, ancak saniyeler sonra gerçekleşmektedir. Bu süre, bir saniyede birkaç kez tanecik üretebilen hızlandırıcılar için oldukça uzundur.
Bu sorun, sürekli çalışan difüzyon sis odasıyla çözülür. Difüzyon sis odasında, daha soğuk bölgelere çöken metanol damlacıkları kullanılır ve böylece, aşırı doymuş bir tabaka oluşturulur. Ne var ki, bu sistemin yararlı bölgesi oldukça dardır.

--------------------
He was born in the parish of Glencorse, Midlothian to a farmer, John Wilson, and his mother Annie Clerk Harper. After his father died in 1873, his family moved to Manchester. He was educated at Owen's College, studying biology with the intent to become a physician. He then went to Sidney Sussex College, Cambridge where he became interested in physics and chemistry.
He thereafter became particularly interested in meteorology, and in 1893 he began to study clouds and their properties. He worked for some time at the observatory on Ben Nevis, where he made observations of cloud formation. He then tried to reproduce this effect on a smaller scale in the laboratory in Cambridge, expanding humid air within a sealed container. He later experimented with the creation of cloud trails in his chamber caused by ions and radiation. For the invention of the cloud chamber he received the Nobel Prize in 1927.
He married Jessie Fraser in 1908, the daughter of a minister from Glasgow, and the couple had four children. He died near Edinburgh, surrounded by his family.
The Wilson crater on the Moon is co-named for him, Alexander Wilson and Ralph Elmer Wilson.
The Wilson Society, the natural sciences society of Sidney Sussex College, is also named for him.
----------------