Kuduz Hastalığı
 

Kuduz Hastalığı

Kuduz : Pasteur’ün çalışmalarıyla yakın-dan ilgili olan bu tehlikeli hastalık, uzun bir süre yaygınlığını yitirdiği hal-de, son yıllarda yine tek tek olaylar ha-linde görülmeye başlanmıştır.

Bugün, kuduz virüsü köpekler tarafın-dan olduğu kadar tilkiler tarafından da taşınmaktadır. Bu etoburlar evcil hay-vanları ısırarak kuduz mikrobunu insan-lara geçirebilirler. Mikrobun insan vü-cuduna girebilmesi yönünden, bir pen-çe çiziği de bir ısırık kadar tehlikelidir. Kuluçka dönemi ortalama kırk gün sürer ve yara çevresinde karıncalanmalarla yerel belirtiler ortaya çıkar. Daha sonra, ruhsal bozukluklar ve solunum aksaklıklarıyla birlikte tetanosdakilere benzer kasılma olayları görülür. Su, hava akı-mı, ışık, gürültü ve kokular yutak kasıl-malarını artırır. Sonuç olarak solunum güçlüğü ve çırpınmalar meydana gelir. Ateş 40 dereceye çıkar. Kuduz en acı görünümüne işte bu sırada bürünür.

Hasta hırıltılar çıkarmaya ve ulumaya başlar.

Aldatıcı bir iyileşme durumundan son-ra, hasta dördüncü ya da beşinci gün ölür. En küçük bir ısırık, özellikle yüzde ve ellerdeyse ve kuşku uyandırıcı ise he-men aşı yapılmasını gerektirir. Çünkü, kuduz belirtileri ortaya çıktığı zaman, çok geç kalınabilir.

Kuduz virüsünü 1903 yılında Remlinger ve Divestea bulmuştur. Aynı yılda İtal-yan bakterioloğu Negri “Negri Cisimlerini bulmuştur. Negri cisimleri yuvar-lak veya hafifçe oval olan mikroskobik akyuvarlardır. Bunların içerdikleri bazofil adlı akyuvar taneciklerine kuduz-dan ölen insanların ya da hayvanların beynindeki bazı bölümlerin sinir hücrelerinde rastlanmaktadır. Negri cisim-leri kuduz virüslerinin saldırısına uğra-yan sinir dokusunun bu virüslere tepki olarak meydana getirdiği patolojik yeni oluşumlar sayılmaktadır. Kuduz aşısının bir görevi de Negri cisimciklerinin ade-dini artırmaktır.

En yaygın bulaşıcı hastalıkların bu kısa açıklaması bile aşıların ve antibiyotikle-rin ne denli önemli olduklarını çok iyi göstermektedir.

Bu hastalıkların çoğu yaşam düzeyinin yükseldiği ülkelerde son derece azalmış ve korkunç salgınlara yolaçma niteliğini yitirmiştir. Ancak, hastalıklara karşı sür-dürülen savaşın kesinlikle kazanıldığını düşünmek ihtiyatsızlık olur. Gerçekten de, virüslerin hızla ortama uydukları ve daha düne kadar son derece etkili olan tedavi yöntemlerine direnmeye başla-dıkları görülmektedir, öte yandan, hava ulaşımının son dere-ce hızla gelişmesi, uzun zamandır orta-dan kalkmış görünen bulaşıcı hastalık salgınlarının yayılma tehlikesini de ge-tirmiştir.