Modern Burjuva Despotizmi
 

Modern burjuva despotizmi

Babaya karşı çıkış özgürlük arzusunun uyandığı andır. Aile, Walter Benjamin’in sözleriyle hepsi de birer parazit olan ve ‘ağırlığı altında ezdiği hayatlardan beslenen’ her türlü iktidara tepki vermenin başlangıç yeridir. Otorite ve baskı karşısında duyarlık bu karşı çıkışla kazanılır ve buradan devlete doğru yayılır. Modern burjuva toplumunun radikal eleştirmeni Kafka gibi, Marcuse’de ataerkil despotizme karşı çıkışın önemini vurgular. Ancak Marcuse vurgusunu Freud’un kurgusunu radikal biçimde yorumlayarak, bu kurguyu eleştirel bir yaklaşımla ele alarak gerçekleştirir. Freud’un kurgusunda ataerkil despotizm, babanın zorba yönetimi daha ilk insan kümesinde baş gösterir. Sürünün bir üst evrimini ifade eden ve horda olarak adlandırılan bu kümede baba en küçük bir karşı çıkışı sürgünle cezalandırıyor, kümenin dışına atıveriyordu. Oğulların içgüdüsel yönelimlerini eğilimlerini bastırıyor, onlara hazzı yasaklıyordu. Marcuse, Eros ve Uygarlık’da ortodoks Marksizmin burjuva düşünürü olarak nitelediği Freud’un bu kurgusunu oğulların haz hakkı için ayaklanmış olduklarına vurgu yaparak izler.

Buna göre babanın yasaklarını, onun baskıcı düzenini katlanılmaz bulan kardeşler el ele vererek babayı öldürmüşlerdir. Babanın katli, daha doğrusu babanın katline varan özgürlük arzusu onlar arasında kan bağından daha kuvvetli bir bağ kurmuştur.