Yitirişlerim..
 

Senin kara gördüğün akşamlarda yenildi umutlarım bu gavur şehirde
Bir peyaz perde oyunun gerginliğinde...
Sabah olduğunda uyandın ışıyan güne
İşte bende tam o günden sonra uyandım
hiçbir zaman aydınlanamayacak kara günlere..

Dilimde mezarı kazılmadan gömülmüş
sevda sözcükleri ile yoğrulmuş özensiz cümleler
sadece kalbime bahsettiğim kimsenin bilmediği
bilmesini istemediğim...

Bir imbat esiyor bir an nefes aldığımı zannediyorum
ama sen yokken ben nefes alamıyorum anlıyorum..
Nefretlerimi bile yitirmeye başlıyorum korkuyorum.
Yitirişlerim geliyor aklıma bak yine ağlıyorum...