![]() |
Eylülde Bir İçleniş
Sararmış yaprakların detone olmuş sesiyle Gâmdan ağlayan o kamışın nefesiyle… Rüzgâr, ıssızlık ve dalgalar ve üsküdarda bir gece Martıların kanadında iki, bilemedin üç hece Sükûta gömülürsün eski sandal önünden geçince Çün, içinde ayrılıkları taşır; çünki içinde ikibin yıllık şarkı Üfle de gör ki kamışa, bak nasıl anlatır Şark’ı. Ey deniz dinle beni, sen de şahit ol eylül Dalgaları susturan bu geceler benimdir Yıldızları küstüren bu eceler benimdir Eğer bir gün ölümler gecikirse yeniden Ses verirse hüznün sana derinden, en derinden Ey deniz dinle beni, şahit ol sen de eylül Ben öldürdüm kendimi, katil değil gül Dikenlerini çıkar yeter, saplandığı yerinden. Garip bir türküden geriye kalan ne varsa Bak gözlerime, her şey orada; Hüzün, mutluluk, melâl; arzı-ı endâm ediyorlar alıntı |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.