![]() |
Gölgeler
GÖLGELER Saat gecenin üçü, bir elimde kalemim, diğerinde resmin. Sigarayı bıraktım, bugün tam bir hafta oldu. Resmine bakarak unutuyorum sigarayı, Resmine bakarak unutuyorum adımı. Hıçkırıklarım karanlıklarda kayboluyor, Sen bir hayal gibi gözden kayboluyorsun. Kalemi elimden bırakıp tüm ışıklarını söndürüyorum odanın, Gözlerimi kapatıp seni rabıta ediyorum. Ve sen gecenin üçünde adımı haykırarak uyanıyorsun. Ter içindesin ıslak saçların yüzüne yapışmış, dudakların titrek. Ben açıyorum gözlerimi karanlığa. Bir yatak, bir sandalye, bir masa, bir resmin, bir kibrit. Ve birde ben kalakalıyorum kendimle... Perde ardına dek açık, şehrin ışıkları sızıyor odama. Şehrin yorgunluğu biniyor omuzuma, bunca dert arasında. Bir süre gölgeme ilişiyor gözlerim, Gülüyorum kendi kendime. Meğer yalnız değilmişim. Sonra sen yine geliyorsun aklıma, Ne de güzel düşerdi gölgen omuzlarıma. Herkes ruh ikizi olduğumuzu söylerdi, Geçte olsa acıda olsa öğrendim ruhların ikizi olmadığını. Aslında acı olan ne biliyormusun? Giderken ardından güle güle bile diyemedim, Hıçkırıklarım buna müsaade etmedi, boğazımda düğümlenirken. Saat gecenin üçü, bir elimde kibrit, diğerinde resmin. Yakıyorum tüm anıları. Açıyorum ışığı, penceremden şehri seyrediyorum, Tüm şehir uyuyor, oysaki ben yine çıktım savaştan... -s-el-ç-u-k- -ü-s-t-ü-n-d-a-ğ- |
Cevap : Gölgeler
Güzel şiirmiş...
|
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.