ForumSinsi - 2006 Yılından Beri - Amasya İlçeleri Ve Köyleri

Amasya İlçeleri hakkında kısa bilgi

Amasya'nın biri merkez olmak üzere 7 ilçesi vardır.

Merkez: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 121.082 olup, 57.288'i ilçe merkezinde 63.794'ü köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağa bağlı 37, Akdağ bucağına bağlı 9, Doğantepe bucağına bağlı 18, Ezinepazarı bucağına bağlı 29 köyü vardır. Yüzölçümü 1718 km2 olup, nüfus yoğunluğu 70'dir.

İlçe toprakları genelde düzdür. Doğusunda Sakarat Dağı, batısında Yeşilırmak Vadisinin meydana getirdiği Amasya Ovası yer alır. Topraklarından kaynaklanan suları Tersakan ve Yeşilırmak toplar.

Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa, şekerpancarı, tütün, keten ve elmadır. Küçük çapta mera hayvancılığı yapılmaktadır. Yağ, yem, un ve meyva suyu fabrikaları başlıca sanayi kuruluşlarıdır.

İlçe merkezi, Tersakan Suyunun Yeşilırmak'a karıştığı yerin 2 km güneyinde kurulmuştur. Yeşilırmak, şehri ortadan ikiye böler. İlçenin kuzey bölümü Ferhat dağı ile Yeşilırmak arasında sıkışmıştır. Güney bölümü ise Lokma Dağı eteklerine doğru geniş bir alana yayılmıştır. Sivas-Samsun ve Samsun-Ankara karayolu ile Sivas-Samsun demiryolu ilçeden geçer.

Göynücek: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 20.992 olup, 2678'i ilçe merkezinde, 18.314'ü köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağına bağlı 28, Gediksaray bucağına bağlı 16 köyü vardır. Yüzölçümü 569 km2 olup, nüfus yoğunluğu 37'dir.

İlçe toprakları genelde dağlıktır. Güneybatıdan kuzeydoğuya doğru birbirine paralel olarak uzanan Karadağ ile Buzluk dağları arasında Çekerek Çayı vadisi yer alır. Dağlar gür ormanlarla kaplıdır.

Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri şekerpancarı, buğday ve arpa olup, ayrıca az miktarda baklagiller, elma, ayçiçeği, üzüm ve kiraz yetiştirilir. Dağlık bölgelerde sığır ve koyun beslenir.

İlçe merkezi Çekerek Çayının batı kıyısında kurulmuştur. İl merkezine 40 km mesafededir. Göynücek, Ilısu, Gediksaray bucakları ve Mecitözü'ne bağlı bazı köylerin birleşmesiyle 1954'te ilçe merkezi oldu. Belediyesi 1954'te kurulmuştur.

Gümüşhacıköy: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 35.225 olup, 14.170'i ilçe merkezinde, 21.055'i köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağa bağlı 20, Gümüş bucağına bağlı 14, Saraycık bucağına bağlı 12 köyü vardır.

İlçe toprakları genelde dağlıktır. Kuzeydoğusunda Tavşan Dağı, güneybatısında Eğerli Dağı, batısında İnegöl Dağı yer alır. Bu dağlar arasında akan Gümüş Suyu, Köseler Deresi, İnegöl Suyu ve Hamamözü Suyu çevresinde düzlükler vardır. Toprakların orta ve doğu kesimi ovalıktır.

Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri şekerpancarı, buğday, arpa, baklagiller, tütün, ayçiçeği ve kendirdir. Akarsu boylarında elma ve sebze yetiştirilir. Hayvancılık ilçe ekonomisinde önemli yer tutar. Yaylalarda koyun, düzlüklerde sığır beslenir. Tavukculuk ve arıcılık gelişmiştir. İlçe topraklarında mangenez yatakları vardır.

İlçe merkezi, Samsun'u Ankara ve İstanbul'a bağlayan karayolunun 3 km güneyinde Tersakan çayı kıyısında yer alır. İl merkezine 68 km mesafededir. İlçe belediyesi 1890'da kurulmuştur.

Hamamözü: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 8303 olup, 1557'si ilçe merkezinde, 6746'sı köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağa bağlı 15 köyü vardır.

İlçe toprakları dağlıktır. Doğusunda Kandil ve Saray, güneyinde Eğirce, kuzeyinde İnegöl Dağları yer alır. Dağlardan kaynaklanan suları Kızılcaören ve Hamamözü Çayı toplar.

Ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri şekerpancarı, buğday, arpa, tütün ve kendirdir. Yaylalarda koyun beslenir.

İlçe merkezi dağlar arasında Kızılcaören Çayı vadisinde kurulmuştur. İl merkezine 95 km mesafededir. Gümüşhacıköy ilçesine bağlı bucak iken, 1987'de ilçe merkezi haline getirildi.

Merzifon: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 67.448 olup, 40.431'i ilçe merkezinde, 27.017'si köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağa bağlı 25, Alıcılı bucağına bağlı 14, Sarıbuğday bucağına bağlı 25 köyü vardır. Yüzölçümü 939 km2 olup, nüfus yoğunluğu 72'dir.

İlçe topraklarının kuzeyi ve batısı dağlık olup, orta ve doğu kesimi ovalıktır. Kuzeyinde Tavşan Dağı, güneyinde Çakır Dağı yer alır. Başlıca akarsular, Tersakan Çayı, Gümüşsuyu ve Solhan Çayıdır. Merzifon Ovasını Tersakan Çayı sular.

Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri buğday, şekerpancarı, arpa, ayçiçeği, tütün, mercimek, kiraz, elma olup, ayrıca az miktarda üzüm, kendir ve nohut yetiştirilir. Hayvancılık ekonomide önemli yer tutar. En çok koyun ve sığır beslenir. Ayçiçeği yağı üreten Meroy Yağ Fabrikası başlıca sanayi kuruluşudur.

İlçe merkezi, Tavşanlı Dağlarının batı yamaçlarında kurulmuş olan şehrin etrafı bağ ve bahçeliktir. Eğri-büğrü sokakları, cumbalı tipik Anadolu evlerinin bulunduğu eski mahallelerin yanısıra bugün modern binaların inşa edileceği planlı şehirleşme sahalarının teşkili hızla ilerlemektedir. Şehir yakınında bulunan askeri hava üssünün ilçenin gelişmesine, ticaretin ilerlemesine büyük katkıları olmuştur. İl merkezine 47 km mesafededir. Belediyesi 1884'te kurulmuştur.

Osmanlı tarihinin büyük sadrazamlarından Köprülü Mehmed Paşanın damadı ve İkinci Viyana Muhasarasının bahtsız kahramanı Merzifonlu Kara Mustafa Paşa, şehrin yetiştirdiği en tanınmış şahsiyettir. Ayrıca Sultan İkinci Murad zamanında yaşayan meşhur alim ve mutasavvıf Abdurrahim-i Merzifoni de burada ilim neşrinde bulunmuştur. Pekçok tarihi esere sahip olan ilçede, Çelebi Sultan Mehmed Medresesi (1416), Merzifonlu Kara Mustafa Paşa Camii (1666), Dürri Mehmed Efendi Medresesi (1773), Çelebi Mehmed ile oğlu İkinci Murad'ın birer cami ve hamamı, Taceddin Paşa Camii bulunmaktadır.

Suluova: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 49.374 olup, 36.223'ü ilçe merkezinde, 13.151'i köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağa bağlı 41 köyü vardır. Yüzölçümü 465 km2 olup, nüfus yoğunluğu 106'dır.

İlçe topraklarının doğusunda Taşlıdağ, batısında ise Merzifon Ovasının devamı olan Suluca Ova adıyla da bilinen Suluova yer alır. İlçe topraklarından kaynaklanan sular, Tersakan çayına katılır. Bu çayın üzerinde kurulan Yedikır Barajının arkasında suni bir göl meydana gelmiştir.

Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri şekerpancarı, buğday, arpa ve elma olup, ayrıca az miktarda ayçiçeği, baklagiller, kiraz ve üzüm yetiştirilir. Hayvancılık, ekonomide önemli yer tutmakta olup, büyükbaş hayvan besiciliği yaygındır. Şeker fabrikası ve et kombinası ilçenin başlıca sanayi kuruluşlarıdır.

İlçe merkezi Taşlıdağ eteklerinde, Suluova'nın doğu ucunda kurulmuştur. Amasya-Samsun demir ve karayolu ilçe merkezinden geçer. 1954'te kurulan Şeker Fabrikası, ilçenin gelişmesinde önemli rol oynamıştır. Eski ismi Hakala ve Suluca'dır. İl merkezine 26 km mesafededir. İlçe belediyesi 1987'de kurulmuştur.

Taşova: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 54.767 olup, 10.197'si ilçe merkezinde, 44.570'i köylerde yaşamaktadır. Merkez bucağa bağlı 23, Destek bucağına bağlı 9, Esençay bucağına bağlı 6, Teke bucağına bağlı 17 köyü vardır. Yüzölçümü 1010 km2 olup, nüfus yoğunluğu 54'tür.

İlçe toprakları genelde dağlıktır. Orta ve doğu kesiminde alçak düzlükler vardır. Kuzeyinde Canik Dağları, güneyinde Sakarat Dağı, batısında Karaömer Dağı yer alır. Topraklardan kaynaklanan suları ilçenin doğu sınırını çizen Yeşilırmak toplar. Başlıca akarsuları, Destek Çayı ve Gökdere'dir. Yeşilırmak Vadisinin genişlediği bölümde Taşova adıyla bilinen düzlük yer alır. Borabay gölü ve Uluköy Baraj Gölü başlıca gölleridir. Hasan Uğurlu Baraj Gölünün bir kısmı ilçe toprakları içinde kalır.

Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri; şekerpancarı, buğday, arpa, üzüm, tütün, elma ve baklagiller olup, ayrıca az miktarda kiraz ve ayçiçeği yetiştirilir. Hayvancılık gelişmiştir.

İlçe merkezi Yeşilırmak kıyısında kurulmuştur. Gelişmemiş bir yerleşme merkezi olup, eski ismi Yemişenbükü'dür. Daha sonra yeraldığı ovaya izafeten Taşova ismini aldı. Amasya-Erzincan karayolu ilçenin güney kıyısından geçer. İl merkezine 49 km mesafededir. Belediyesi 1944'te kurulmuştur. Taşova, Tokat'ın Erbaa ilçesine bağlı bir köy iken, 1944'te Tokat'ın bir ilçesi oldu. 1953 senesinde Tokat'tan ayrılarak, Amasya'ya bağlı bir ilçe haline getirildi.