Allah´A (C.C.) Darılmak Yasak
 

Allah´a (c.c.) Darılmak Yasak
Hakkında Allah´a (c.c.) Darılmak Yasak




Allah´a (c.c.) Darılmak Yasak

Bu dargınlığın neden Duan kabul olmadı diye Allah a mı (CC) darılacaksm Duanı kabul eder, ama biraz geç kalabilir. Geç kalınca darılmak yerinde bir iş olur mu

Bazen işitiliyor:

- Doğruyu istedim vermedi, istediğimi vermiyor , hem de:

- Duanın yapılması lazım. diye emir veriyor. diyorsun:

-Bu sözün yerinde değil, hatalıdır.

Bu sözünden ötürü sana sormak icap eder:

- Sen kendi başına buyruk musun Yoksa bir sahibin ve bir efendin mi var

Eğer bu söze karşı hür olduğunu, her istediğini yapmaya güçlü olduğunu iddiaya yeltenirsen sana ilk vurulacak damga:

-Sen kafirsin. Hakk ı (CC) inkar ediyorsun.

Olur. Aksi halde bir kul olduğunu ve bir sahibin, efendin olduğunu söylersen o zaman sana yine birçok sorular sorarlar:

- Duanın kabulü geç kaldığı için efendini töhmet altına mı alıyorsun Onun hikmetinden şüphe mi ediyorsun Halbuki O (CC), seni ve bütün yarattıklarını iyi bilir. Sana ve onlara ne gerekse güzellerini seçer.

İtham etme. O nun (CC) hikmetini sez. Hissini bu yolda terbiye et. Söylenenleri yaparsan sana düşecek vazife şükretmektir. Çünkü O (CC) , sana yarayanı daha iyi bilir. Haline uygun nimeti senden daha güzel seçer.

Şayet ithamlarına devam edersen yine sana verilecek hüküm şu olur:

- Sen kâfirsin, hakikati gizliyorsun.

Çünkü Allah a (CC) zulüm isnadında bulunmuş oluyorsun. Halbuki Allah (CC), kullarına zulmetmez. Zulüm sözünü de kabul etmez. Bu sözün Hakk (CC) için kullanılması muhaldir; olamaz. Sebebine gelince, bütün mülk O nundur (CC) . Zulüm ancak başkasının hakkına tecavüz vaki olunca olur. Hakk a (CC) darılma yolunu kendine kapa; bu yoldan ayrıl.

Şüphesiz senin Hakk a (CC) darılman, bazı işine gelmeyen hadiselerden ileri geliyor. Nefsin bazı şeylerden hoşlanmıyor. O nun (CC) emrini yerine getirebilmek için işin güçleşiyor Haliyle nefis darılıyor; sen de ona uyarak Hakk ı (CC) töhmet altında bırakıyorsun.

Dış alemine ait bir şey olursa dua et. Sabırlı ol. İlahî emirlere uymaya bak. Hakk a (CC) darılma. Nefsin isteğini yerine getirmeye bakma. Onun boynunu eğdir. Boş şeylere uyma; çünkü boş şeyler insanı Allah (CC) yolundan alıkoyar. Allah (CC) için iyi düşün. O nun (CC) sözlerini doğrula. Ve böylece işin sonunu bekle.

Eğer birisini mutlaka kötülemen gerekse önce kabahati kendinde gör. Daima isyan bayrağını elinde tutan nefsini itham et; onu kötüle. Nefse darılman Hakk a (CC) darılmandan daha iyidir. Nefsine:

- Zalim

Demen Allah a (CC) zulüm isnad etmenden daha uygundur. Bütün işlerinde nefse uymaya yanaşma, yaptığı işlere boyun eğme. Çünkü nefis Allah a (CC) düşmandır. Nefis, şeytan; bunlar ilahi ve kudsi varlıkların yokluğunu isterler. Bir gizli düşman gibi senin manevî değerini bitirmeye gayret ederler.

Allah a (CC) sığın. Kurtuluş yollarını ara. Daima onlara:

- Siz benim ruhumu karartıyorsunuz, sizi bağışlamam.

De. Allah ın (CC) şu ayetini daima onlara oku:

- Eğer şükrederseniz ve iman sahibi olursanız Allah (CC) size niçin azap etsin

Şunu da nefsinin kulağına oku:

- Allah (CC) hiçbir şeyde insanlara zulmetmez, lakin insanlar kendilerine zulmederler.

Bunlara benzer birçok ayet-i kerime ve Hadis-i Şerif vardır; onları ara, bul, oku. Allah (CC) için nefsine hasım ol. Nefse karşı bir ilahi asker ol. Çünkü ilahi kuvvetlerin en büyük düşmanı nefistir. Hz. Resul (SAV), Hz. Davud a (AS) yapılan bir hitabı bize bildirmiştir. Onun burada söylenmesini yerinde buluyoruz:

- Ya Davud (AS); hevanı, nefsini bırak. Çünkü saltanatım içinde nefis ve hevadan başka benimle çekişen yoktur.