|
Sevmek Bize Yakıstı...
Seraba yelken açtık, düşler bir değil artık. Susmak sana, pusmak bana, durmak bize yakıştı... Umut derken sarıldık, yeter derken bıraktık. Gitmek sana, kalmak bana, bitmek bize yakıştı... Sevgiye söz ekleyip, dem tutarken bağrımız. Görmez gözde renklenip, dil yutarken çağrımız. Yakıştı mı bu şimdi, hani nerde oğlumuz? Dönmek sana, sönmek bana, susmak bize yakıştı... Uğrunda çok ezildim, geç dedikçe örsümden. Sevmek yalanmış meğer, aşk dediğin tersinden! Uçurumdan yüz aldın, yardan beter göğsünden, İtmek sana, düşmek bana, kopmak bize yakıştı... Vuslatı anlat bana, hasret yoktu takvimde! Ne yaptın da bir sabah, kanrevandın kalbimde? Bedeli üç kuruşluk, aşk görünce albümde, Satmak sana, almak bana, atmak bize yakıştı... Yükseğe gönül koyup, söz dürmeden alçağı, Ayrıntıya can verdin, göz görmeden ölçeği! Yalana astar verip, nice keskin gerçeği, Seçmek sana, yutmak bana, bozmak bize yakıştı... Mecnun gibi aklından, eyyub gibi sabrından, Mevlam etmesin derdik, bizi aşkın yurdundan! Hatırası kan tutmuş, bir çift gözün ardından, Gülmek sana, ölmek bana, bakmak bize yakıştı... Sevmek sana, sevmek bana, sevmek bize yakıştı... Ömer Faruk Yılmaz |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.