Böylesine Severken 'Sen'i
 

Seni böylesine severken yokluğunu düşünmek kahrediyordu beni. Aramızdaki mesafe umrumda değildi. Uzakta da olsan sen her zaman benimleydin. Yemek yerken, müzik dinlerken, yatağıma uzandığımda yanımdaydı hayalin. Artık

senden başka bir şey düşünemez olmuştum.Aldırmıyordum geçen zamana ne de olsa her saniyesi her salisesi seninle geçiyordu.

Sabahlara kadar seni hayal ediyordum. Ne çok özlemişim seni bir bilsen.. Gece rüyalarımda gündüz hayalerimdeydin. Uzakta bile olsan

benimleydin. Her gelişinde umudum nefesim oluyordun. Her gelişinde bir öncekinden daha çok heyecanlanıyordum. Son dakikalar geçmek bilmiyordu bir türlü. Sana bir an önce sarılmaktan başka bir şey düşünemiyordum.

Yanımda olduğun zaman gözlerimin içi gülüyordu. İçimdeki çocuğu susturamıyordum. Beni öpüyordun. Nasıl bir duygudur bu bilir misin?

Böylesine severken seni bir gün geldi artık gözlerindeki o pırıltıyı göremez oldum. O gözler benim değilmiydi artık? Hayat bana oyun mu

oynuyordu yoksa? Önce seni çıkardı karşıma,rolleri verdi ve sonra oyunu haber vermeden bitiriverdi. Seni benden almalı mıydı hayat?Böylesine sevmişken seni, daha fazla uzatamazmıydı bu oyunu?

Gitmeni hiç istemiyordum. Gidişinle yitecekdi umutlarım, gidişinle kesilecekti nefesim. Senin yokluğunu kim dolduracaktı? Kim

süsleyecekti hayallerimi ? Kimi düşünecektim o bitmez tükenmez gecelerde ? Gittin gideli yalnızım buralarda. Bir öpüşün bir gülüşün yetecek hayata dönmeme. Böylesine severken seni, bu karanlık gecelere mahkum etme beni.....