Kent-18.-20. Yüzyıllarda Kentler
 

Kent-18.-20. Yüzyıllarda Kentler




18. yüzyılda İngiltere'de gelişen Sanayi Devrimi Avrupa'yı da etkiledi. Kentler plansız bir biçimde hızla büyüdü. 19. ve 20. yüzyıllarda Avrupa ülkelerinde ve ABD'de Eski Yunan, Roma ve Rönesans kentlerinde olduğu gibi merkezden çevreye yayılan "örümcek ağı" planlı kentler kuruldu.

ABD'de Washington, Almanya Federal Cumhuriyeti'nde Karlsruhe, Avustralya'da Canberra ve Brezilya'da Brasilia planlı kentlerin en çok bilinen örnekleridir (bak, Brasilia; Canberra; Washington). Varlıklı kimseler kentlerde geniş caddelerin, alanların ve parkların bulunduğu bölümlerde yaşarken, bu kentlere göç eden düşük gelirli insanlar, konut sorunlarım çözmek amacıyla kentlerin çevresinde yol, su, kanalizasyon, park ya da oyun alanlarının bulunmadığı bölgelerde gecekondu denen derme çatma evler yapmaya başladılar (bak. Gecekondu).



Günümüzde kentlerin düzeni ve yapısı önemli ölçüde değişmiştir. Eskiden varlıklı kimselerin yaşadığı kent merkezleri bugün artık insanların yalnızca çalışmak için günün belirli bir bölümünü geçirdiği iş merkezlerine dönüşmüştür. Varlıklı kişiler kent merkezlerinin gürültülü ve kalabalık ortamından uzaklaşarak kentleri çevreleyen kırsal yörelere yerleşmeyi yeğlemektedir.




Avrupa'da ve ABD'de aşırı bir biçimde büyüyen bazı kentler iç içe geçerek megalopolis (büyük kent) adı verilen birleşik kent toplulukları oluşturdu. Bu ülkelerde nüfusun yüzde 75'i kent ve kasabalarda yaşamaktadır. 2000 yılına kadar dünya nüfusunun büyük bir bölümünün kentlerde yaşayacağı sanılmaktadır.