Öğrenelim - Kütüb-İ Sitte İle İlgili
 

öğrenelim - Kütüb-i sitte ile ilgili
Hakkında öğrenelim - Kütüb-i sitte ile ilgili




öğrenelim - Kütüb-i sitte ile ilgili

"Kütüb-i sitte" adı verilen meşhur altı hadis kitabının dördü "sünen" türü kitaplardan oluşmaktadır."Sünen" türü hadis kitapları ise daha çok fıkıh ilmini ilgilendiren uygulama ile ilgili hadislerin toplanıp tasnif edildiği kaynaklardır.

Bazı alimler, İmam Mail'in "el-Muvatta",İmam Ahmed b. Hanbel'in "el-Muvatta" ve Darimi'nin "es-Sünen" inin sahih hadisleri ihtiva etmedeki başarıları nedeniyle bu üç kitabı da Kütüb-i Sitte' ye eklemişler ve sahih hadisleri toplayan bu eserlerin tümüne "dokuz hadis kitabı" anlamında "Kütüb-i Tis'a" adını vermişlerdir.

SAHİH HADİSLER SADECE KÜTÜB-İ SİTTE DE Mİ BULUNUR?
Hadisler çoğu kere,"Bu,Kütüb-i Sitte de var mı?" veya "Buhari ve Müslim bunu nakletmiş mi?" cümleleriyle araştırılmaktadır. Bu tür sorular, aslında sahih hadislerin sadece Kütüb-i Sitte de veya Buhari ve Müslim el-Cami'us-Sahih' lerinde bulunduğu, bunların dışındaki hadis kitaplarına güvenilemeyeceği kanaatinden kaynaklanmaktadır. Bu çoğu kişinin herşeyi Kur'an da aramasına benzemektedir. Herşeyi Kur'an da aramak nasıl hatalı bir tutum ise hadis diye duyulan her sözü de mutlaka Buhari ve Müslim de bulmaya çalışmak yahut Kütüb-i Sitte de görmek istemek de en azından o kadar hatalıdır.Bu düşünceden vazgeçilmelidir.Zira Buhari de Müslim de "bütün sahih hadisleri toplamak" amacıyla kitaplarını tasnif etmiş değillerdir.Kitaplarına aldıkları hadislerin kriterlerine göre"sahih" olmasına dikkat etmişler, fakat bütün sahihleri toplamak gibi bir çalışma içine girmemişlerdir.
Buhari ve Müslim dışında hatta kütüb-i sitte dışında kalan diğer hadis kitaplarında da sahih hadisler bulunmaktadır.

Hz. Muhammed, sahabelerin yediği bazı yiyecekleri yememiş ve onların yemesine de engel olmamıştır.Kendisine teklif edilen ve alışkın olmadığı ya da hoşlanmadığı için yemediği bir şeyi arkadaşlarının yemesinde bir sakınca görmemiştir.Sahabeler de Peygamber yemiyor diye bundan vazgeçmişlerdir.Hz. Peygamber kelerden(çölde yaşayan hayvan), sarımsaktan ve meğafir isimli baharatın kokusundan hoşlanmazdı.Buna karşın kabağı,tatlıyı,balı ve güzel kokuyu severdi.Peygamberimizin bir insan olarak sevmediği şeylerin bize haram olması söz konusu olmadığı gibi, sevdiği şeylerin sevilmemesi de ona muhalefet sayılmaz.