Üzülmüyorum
 

Her gün saatlerce rol yapıyorum hayatın inadına,

Defalarca gülüyorum,

boşvererek bakıyorum herşeye.

Öyle iyi rol yapıyorum ki, kendim bile

inanıyorum bazen;

Sevme yeteneğimi de kaybettim ben.

Ne insanlara

içten bakabiliyorum, ne herkese kin besliyorum.

Hissetmiyorum artık

hiçbir şeyi.

Kalbim acımıyor, çünkü kalbim yok zaten.

Ne hüzün, ne

neşe, en ufak bir iz yok içimde,

Mutlu değilim ama üzülmüyorum...