Allah'ın Kullarına Merhameti
 

Hiç düşündünü z mü; Hazreti Allah (cc) kullarını ne kadar seviyor, cehenneme gitmemele rini ne kadar istiyor?

İsterseni z sözü uzatmadan bir kudsî hadisin hatırlatm asına bir göz atalım, sonra diğer misallere geçebilir iz.

Rabbimizi n en çok sevdiği şey nedir, biliyor musunuz?

Kudsî hadiste şöyle bildirili yor:
– Rabbimiz kulunun işlediği amelleri içinde en çok tevbesini sever.
– Neden?
– Çünkü tevbe eden kul cehennemd en kurtulur da ondan. Rabbimiz de kulunu cehennemd en kurtaran ameli çok sever.

Hatta bir ana, yavrusunu ateşe atmayı nasıl istemezse Rabbimiz de kulunu cehenneme atmayı ondan çok daha fazla istemez.

Nitekim bir defasında ashabdan biri bir çocukluk hatırasın ı anlatırke n demişti ki:
– Çalılıkta dolaşırke n bulduğum bir kuş yuvasında n yavruları alıp koynuma koymuştum . Tam bu sırada yavrunun anası başımda dolaşmaya başladı, acıdım, yavruları bırakmak için ihramımı açmaya çalıştığı m sırada kuş hemen koynumdak i yavrusunu n yanına daldı, kanatları nı yavruları üzerine gerip kollamaya başladı.

Efendimiz (sav)in buna sorusu şöyle oldu:
– Bu annenin yavrusuna bu kadar acıması sizi hayrete mi düşürdü?
Efendimiz (sav) şunu ilave etti: – Hiç şüpheniz olmasın Allah (cc)ın kullarına acıması bu annenin acımasınd an (kıyas kabul etmeyecek derecede) fazladır.

Bir defasında kadının biri çocuğunu kaybetmiş, deli gibi bir oraya bir buraya koşuyor, yavrusunu arıyor, bulduğu yabancı çocukları da bağrına basıp hemen oracıkta emdiriyor du.
Kadının bu heyecanın ı gören Efendimiz (sav) yanındaki lere;
– Böylesine şefkatli şu kadın hiç yavrusunu ateşe atar mı, diye sordu.
– Atmaz! dediler.
Efendimiz (sav) de tasdik etti;
– Ben de öyle biliyorum, atmaz, dedikten sonra buyurdu ki:
– İşte Allah (cc) da bu kadından çok fazla merhametl idir. Kullarını ateşe atmaz, onlar kendileri ni ateşlik amelin içine atmadıkça!

Evet, evet. Allah (cc) kullarını ateşe atmaz, kullar kendileri ni ateşlik işin içine atmadıkça!

Bir yolculukt an dönülüyor du. Mola verilmiş, bir kadın da ateş yakarak hazırlık yapmaya başlamışt ı. Ateşin alevleri yükselinc e kadın koşuştura n çocuğunun ateşe düşmesind en korktuğu için hemen onu bağrına bastı ve ateşe düşmesi halindeki dehşeti de tasavvur ederek buna gönlünün dayanamay acağını hayal edip orada bulunan Efendimiz (sav)e dönerek sordu:
– Sen Allah (cc)ın peygamber isin değil mi? Efendimiz (sav) de;
– Hiç şüphen olmasın, buyurdu.

Bunun üzerine kadın şöyle dedi:
– Allah (cc)ın kullarına merhameti bir ananın yavrusuna olan merhameti nden daha çok değil mi?
Efendimiz (sav):
– Hiç şüphen olmasın öyledir, buyurunca kadın:
– Öyle ise bir ana yavrusunu ateşe atmaz, diye sızlandı.

Efendimiz (sav)in gözleri yaşardı da buyurdu ki:
– Yüce Allah (cc) ancak kendisine isyan edenleri ateşe atar. Müstahak olmayanla rı asla!
Demek oluyor ki, Allah (cc) kullarını ateşe atmayı asla istemiyor, sonsuz merhamet ve şefkati ateşi gerektirm iyor. Ancak kullar dürüst hareket etmiyor, ille de ateşlik işler yapıyor, birilerin e zulmediyo r, haksızlık ta bulunuyor, Yaradanın a da isyandan geri kalmıyor, böylece kendi amelleriy le kendileri ni ateşe attırıyor larsa bu da kulların kendi tercihler i...