İslam'a İftira Edenin Sonu
 

Islam'a Iftira Edenin Sonu Enes b. Malik (r.a)'den şöyle rivayet edilmiştir:

«Hristiyan bir kişi vardı. Sonra müslüman olmuştu. Bakara ve Al-i İmran surelerini
okumuştu. Rasulullah (s.a.s)' in vahiy katibliğini yapmıştı. Bu adam sonra eski dini olan hristiyanlığa geri döndü. Bu mürted:

«Muhammed bir şey bilmez. Yalnız benim kendisine yazdığım şeyleri bilir» demeye başladı. Ve aradan çok bir zaman geçmeden Allah onun canını aldı. Hristiyanlar onu gömdüler. Fakat sabah olunca gömüldüğü yer onu dışarı atmıştı. Bunun üzerine hristiyanlar:

«Bu Muhammed ile ashabının işidir. Onların arasından çıkıp kaçtığı için bu din kardeşimizin ölüsünden kefenini soydular ve onu meydanda bıraktılar» diye itiraf ettiler. Ve derin bir çukur eşerek onun içine bıraktılar. Fakat sabah olunca gömüldüğü yerin onu yine dışarı attığını gördüler. Bu kez hristiyanlar yine:

«Bu Muhammed ile ashabının işidir. Onların arasından çıkıp kaçtığı için bu din kardeşimizin ölüsünden kefenini soydular ve onu kabrin dışında bıraktılar» dediler. Ve sonra bir çukur daha eşerek onu güçlerinin yettiği kadarıyla derinleştirdiler. Fakat sabah olunca o yerin de onu dışarı attığını gördüler. Bunun üzerine hristiyanlar bu işin kullar tarafından yapılmadığını anladılar. Ve onu açıkta bıraktılar.»

- Allah'ın yaratmış olduğu yeryüzü, O'nun emirlerine kayıtsız şartsız teslim olmuş bir müslümandır. Bu yüzden, İslam ve müslümanlara faydalı olan bir mü'min öldüğü zaman toprak onu muhabbetle kabul eder. Buna mukabil, Rasulullah'a karşı büyük iftiralarda bulunan, İslam'a ve müslümanlara zarar veren bu mürtedi toprak kabul etmemiş ve dışarı atmıştır. Diğer hristiyanlar da, bunun Allah tarafından yapıldığını anlamalarına rağmen inatları sebebiyle iman etmemişlerdir.