![]() |
Bitmeyen Kavga
Gönül ile aklı koydum kafese, Biri; «Ümit» diyor, biri; «Kes!» diyor. Çırpındıkça kaldım nefes nefese, Biri; «Dayan!» diyor, biri; «Pes!» diyor. Elim-kolum bağlı dursam burada, Râzı olmaz, işkence var sırada. Aman dostlar, kaldım iki arada, Biri; «Çekiç» diyor, biri; «Örs» diyor. Acıyla bilenip hıçkırmalıyım, Paslı zincirleri ben kırmalıyım. Çıkıp gerçekleri haykırmalıyım; Biri; «Konuş!» diyor, biri; «Sus!» diyor. Yüreğim yandıkça döndüm akkora, Sabrım demir aldı, yelkenler fora. Gitmek istiyorum çok uzaklara, Biri; «Aman!» diyor, biri; «Es!» diyor. İçimdeki cevher bir değil iki, Her an birbiriyle savaşta sanki. Ne zaman biter bu yaman çelişki, Biri; «Sabır» diyor, biri; «Yas» diyor. Gönül ile aklım sırdaş olunca, Birbiriyle can arkadaş olunca, Zor günümde bana yoldaş olunca, Her gören; «Bir canda iki süs» diyor. Bestami YAZGAN |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.