ForumSinsi - 2006 Yılından Beri - İslamda Arkadaşlık

. Ebû Saide-l Hudrî'den (r.a.) rivâyet edilen bir hadiste. "Yalnız mü'minle arkadaş ol ve ekmeğini ancak takvalı kimse yesin" (Tirmizi. Zühd: 55) tavsiyesinde bulunur.

Buradaki "mü'min" ifâdesinden anlamamız gereken. "Allah'a hakkıyla îman eden kâmil bir mü'min"dir. Kâmil bir mü'min. Allah'ın emirlerini yerine getirir ve yasaklarından kaçınır. Nitekim hemen peşinden gelen "takvâlı kimse" ile mü'min kelimesi açıklanmış olmaktadır.

Çünkü. "Kişi sevdiğiyle beraberdir." (Tirmizi. Zühd: 50). Bir insan. birisiyle arkadaş olmuşsa. mutlaka onu çok sever. Sevmediği bir kimseyle zaten arkadaş olmaz. Dolayısıyla sevdiğiyle hem dünyada. hem âhirette beraberdir.

Dünyada iken Allah yolunda ibâdet ve itaatte. îman ve Kur'an'a hizmette arkadaşıyla beraber olan bir genç; âhirette de cennet nimetlerinden birlikte istifâde edecek. dostluklarını ebedîleştirecektir.

Eğer iki arkadaş. Allah'a isyanda. hevâ ve heveste. boş ve zararlı eğlencelerde beraber oluyorlarsa.Allah korusun! Cehennemde de komşu olacaklar. aynı mekânı paylaşacaklardır.

Arkadaşlığın en güzel örneğini. Sevgili Peygamberimiz (a.s.m.) göstermiştir. Başta Hz. Ebû Bekir (r.a.) olmak üzere bütün sahabîler onun arkadaşı olmuşlar. etrafında pervane gibi dönmüşler. uğruna canlarını ve mallarını fedâ etmişlerdir.

Zaten "sahabî" arkadaş demektir. Sahabîler. dostluk ve arkadaşlığın benzersiz numunelerini ortaya koymuşlar. sevgi ve saygının. fedâkârlık ve feragatin hârika örneklerini göstermişlerdir.

Aslında her mü'min. diğer mü'minin kardeşi olması dolayısıyla arkadaşıdır da. Bir başka ifâdeyle. dinimiz arkadaşın arkadaştan beklediği iyilik ve yardımı. her mü'minin diğer mü'min kardeşine göstermesini emretmiştir.

Rabbim hepimize iyilerle arkadaş olmayı nasip etsin. (Amiiin)