Dost Bildiklerim
 

DOST BİLDİKLERİM
Umit Yaşar OĞUZCAN

Sanırdım gündüzdü onlarla gecem

İçimde ümitti dost bildiklerim.

Ne zaman yıkılıp yere düştüysem

Bırakıp da gitti dost bildiklerim.

Hepsi varken baharımda, yazımda;

Kışın bir burukluk kaldı ağzımda,

Seneler senesi oysa gözümde

Cihana eşitti dost bildiklerim.

Nerede o sözlere kandığım günler?

Her gülen yüzü dost sandığım günler;

Acıdan kahrolup yandığım günler

Ta canıma yetti dost bildiklerim.

Meydana çıkalı asıl çehreler

Aydınlanmaz oldu artık geceler

Yalanlar tükendi, indi maskeler

Birer birer bitti dost bildiklerim.

Korkar oldum bana "dostum" diyenden

Yoksa yok olandan,varsa yiyenden

Ne onlardan eser kaldı ne benden

Beni benden etti dost bildiklerim.