Deli Uzaklar
 

DELİ UZAKLAR

uzaklar uzaklar deli uzaklar

birikir kor olur yüreğimde

gözlerimde nem olur

sözcüklerde saklı imiş tuzaklar

gülüşlerde deli sular tökezir

hüzünler sitem olur

alır beni

çalar beni taştan taşa

sürükler gecenin uçurumundan

yüreğin bağrına inen sağnaklar

sen benim bulutlarım olsaydın

yolsaydın bu diken çölünden

pusunda-pembende-mavinde arıtsaydın

acımı kahrımı eritseydin

beni sana katsaydın

bilseydim yüreğin ne gizler saklar

gece çöker hüzün demlenir

ıssızlığın dehşetinde ay kişner

uzakları kurutur-kül eder zaman

göğüm çöle kesmiş yıldızım sızlar

sen benim gecelerim olsaydın

sana kesseydi şafaklar

sen benim göğüm olsaydın

yıldızım-ayım olsaydın

cana kesseydi şafaklar

deli çaydın uğramadın çölüme

dolunaydın dağlarıma adım atmadın

beklerdim-umudum olsaydın

uzaklar uzaklar deli uzaklar

yağmalanmış bir ömürden kalan yarayı

ya ölüm dindirir-ya da aşk paklar...

ADNAN DURMAZ