Orhan Şaik Gökyay - Yas
 

YAS

Dökün yaprağınızı dallarım dökün,

Akın yaslı yaslı sularım akın.

Bükün boynunuzu bayraklar bükün,

Bir alınmaz kalem vardı yıkıldı...

Durmadan çalkanan bir kızıl deniz

Bir damla yaş gibi duruyor sessiz,

Vatan ufkundaki en güzel çeyiz,

En şanslı süs baktım yarı çekildi.

Kara haber; tipi eser, savrulur,

Bir yanardağ gibi içim kavrulur,

Vatanın kaderi bende yuğrulur,

Yas olup, yaş olup gözden döküldü.

Gökyay'ım derdiyle adını anar,

Bir kararsız kuştur dalına konar

Neresinde bilmez bir yara kanar,

Saran gitti boyuncuğu büküldü.