Bülbül Ötmesin
 

Yok artık işim güller, çemenler, lalelerle,
Aynı görüyorum karanfili yaseminle...

Duyduğumdan beri râyihasını sonsuzun,
Bir dünyâ ki, ölümle sona ermez; upuzun...

Kalmadı gözümde ne renk ne ziya sevdası,
Yeryüzünün ak zambakları, mor papatyası.

İsterse hiç açmasın tepelerde çiçekler,
Uçuşup çiçeklerle, oynaşmasın böcekler;

Ötmesin hiç bülbüller, uçmasın kelebekler,
Şimdi ruhum renkler ötesi bir şeyler bekler.

Gönlümde ağaran o kutlu günün sabahı,
Gördüğüm günler arasında günlerin şahı...