Yeşeren Ümitler
 

Tül pembe artık o ümit dolu bekleyişler,
Perde araladı fecir ufukta sabah var..
Bir ses ırmağı şimdi o içli seslenişler,
Tülleniyor sinelerde rengarenk bir bahar.

Sanki bir başka çerçeve gördüğümüz her yan,
Efsanelere denk köpürüyor güzellikler;
O bilinmezden tebessümler yağıyor ayan,
Zarif tepelerin belinde çiçekten kemer...

Hızır-İlyas yan yana, yer göklere ufuk,
Çemenler rengini tavus tüyünden almış..
Şimdi sadece yarasaların boynu buruk..
Ve gece mahlukları hayrette kalakalmış...

Gezdiğimiz yerlerde gizli hatif sesleri,
Her taraf lale dudağı gibi tebessümde..
Sarmış cennet tutkusu hisleri, hevesleri,
Artık geceler geçmişe denk ayrı bir demde...

Kumru ve bülbül aynı koronun hanendesi,
Mesih’in diliyle Musa’nın eli yan yana;
Zirvelerde duyulan Sonsuz Nur’un nefesi,
Irmaklar kavuşma çağında bir bir ummana...

Üstümüzde bulutlar, önümüzde selvilik,
Ve göklerin sırları kudsilerle beraber..
Sonsuza uzayan yollarda hep bir mavilik,
Çekilen çileler bu şehrayin içinmiş meğer..!

alıntı