Hilmi Yavuz Aynalar Ve Zaman
 

erguvanlar geçip gittiler bahçelerden

geriye sadece erguvanlar kaldı

şair! bahçelere özenecek ne vardı?

işte tenhâ her yanımız, hep tenhâ

ne aradık sözcüklerin kuytularında

ne bulduk soldukça çoğalan dilimizde?

Zaman'ın sırı hala duruyor olmalı ki üzerimizde

biz bakınca görünen aynalardı

nasıl var olduysanız öyle kayboldulardı

bir yazın tiniyle bir güzün bedeni

hem birleşti hem de ayrıldı sizde

şair! gördünüz kimbilir kaç aşkın battığını

o derin sulara kapılmış şiirlerinizde...

nedeni, ne kayalar ne fırtınalardı:

kuytulardı, geçip gittiler sözlerimizden

geriye sadece kuytular kaldı