Hilmi Yavuz Kimlik Sonnetsi
 

ben aynada büyüdüm, aynalar ise bende:

acıları gezerken, sözlerimizle ikiz:

birlikte olduğumuz, ah, o ürkünç bedende

bakarken kendimize, sevişen günlerimiz

birer görünüp dibe çöker...ah, kısır

bir yolculuk bizimki... hani durak, yol nemde?

hangimiz ötekine giz oluruz ya da sır?

ayna tende dağılır, ten aynada yiter de

fırtına saatlerde aşklardaki ince kum

üstüme yığılırken, aksamları kederle

-ve sanki sevişirmiş gibi ikindilerle,

o dökülüp düşerse kırılan ben olurum...

kimliğim oldu benim, çoktan geçtim adımdan,

ah, başka bir şey değilim aynalarımdan...