İsmail
 

İsmail *** İsmail
I/:
İsmail'di onun adı
Tek oğluydu yan komşunun
O yüzdendi biraz yaramazlığı
Ve sanırsam ondan dolayı
İsmail'in dünyayı umursamazlığı
Her daim ayağında gıcır gıcırdı
Has deriden Sümerbank potinleri
İsmail'di onun adı
Babası terzi Şakir ustaydı
O yüzdendi yeni ceketinin
Düğmelerinin göz alan parlaklığı
II/:
Her sabah komşu bahçeye atlar
Altın yeşil kayısıları yolardı
Kıyardı çağlayken daha meyveler
Sonra bizim civcivleri taşlardı
Her oyun ortasında kırmadık cam
Ve yarmadık top bırakmadı
İsmail'di onun adı
Kasabadaki bütün çocukları haşlardı
Günlerden bir uğursuz gün o gelince
Mahallenin ne tuzu, ne de tadı kaldı
İsmail'di onun adı
Ailesinin yüz karasıydı
Sopasını yemeyen kalmadı çevrede
Kafamda hâlâ bakın
Attığı o koca taşın yarası. Ahmet Yozgat