Sana Sari Bir Yaz Gönderdim
 

sana sari bir yaz gönderdim

onu bir Zaman gibi koynunda sakla

önce kuytular göle çekildi

ayrilik, ayrildigin yerde degildi

herkes, artik, elbette

dag?dır biraz

ve sarı yaz senin perden

suya gömdün yaprağın adını

bir kentin hüznüne benzedin birden

aşklar kimliksizleşti: süslü zamanlar!

sen ki kendi kendinin özleminden

sıkılırdın... sorardın:

?olur mu,

anlamak aşklari eski güllerden??

işte bir söyleyişin solgun yüzü:

artik ne bir anidan arta kalanlar-

dan söz var! ne bir şey!

-boşuna!..

ölüm, olmak?tır ve bir söz kanar;

yalnız yalnızlıklardır bizden olanlar!

onlardı, gittiler... daha gelmeden...

bense akşam oldum artık

ve akşamlar, benim gövdem...