İnce Sızı
 

İnce Sızı

Var mıdır nalçaları sevincin

gün tene değince kanatları uzar mı

derin bir secde gibi rüzgara aşılanmak

dostları düşünmenin çarpıntısından mı

Yokum arkadaş düşünmekle varılan tada

hayata yalnızca kafanı banmak

gövdende namusluca güdebilmek sevinci

elbet burkulup kalmaktan iyi.

Kara gözlerimde uğuldayan bu değil ancak

elde tüfek, elde alet, yürekte kor

cebelleşmek yalanla, kirle, tahvilatlarla

damarlarına papatyalar doldurarak

bir serinlik olup dünyaya sokulmak

ben bir deli fışkın değil miyim

sahibim Köroğlu'nun da sahibi değil mi

ve çocukların ezbere bildiği gömleğimin

kendirini kendim ekmedim mi

Öyleyse arkadaşım sinem kanayadursun

ta ki sürgün ya da mahpus kırışıklar yerine

yüzümüz köylü ve gurbetçi yanıklığa dursun

sevmekle doğrulanmıyor madem kalbimiz

girelim yarimizin avlusuna tam tekmil

ve mürdüm erikleri

ve dopdolgun elmalarıyla o bahçede

o geniş kalçalı yarimizi dört kere.

(1968)

İsmet Özel