Aşk Beni Geçer | Abdülkadir Budak
 

AŞK BENİ GEÇER

Çünkü bacakları uzun, mesafe tanımıyor

Çünkü rüzgârın atında, büyük deneyiminde

Elbette aşk beni geçer haritayı kendi çizmiş

Dağları iyi biliyor, nehirleri de

Bir ateşin koynunda uyuyorken bile geçer

Serin su başlarında dinleniyorken bile

Ve ben onun peşinden kurşun olsam yetişemem

Okyanusa vardığında göle gelmiş olur muyum

O çınar olduğunda yaprak olur muyum ben?

Bir dille yetinirim, bütün dilleri öğrenmiş

Dumana tanım ararım, yangınlardan geçmiş o

Ben merdiven arıyorken çoktan çıkmıştır göğe

Bir kadının saçlarına takılıp kalmış iken

Ruhunu ele geçirmiş binlerce sevgilinin

Bende bir esimlik yel, onda her zaman deprem

Elbet aşk beni geçer

Tren rayların üstünden

Aşk şiiri yazdığımı sanırım, ne hafiflik

Destanı bitirmiş olur ben çıkarken ilk dizeden

Uçup gitmiştir evet dünyayı kanat eyleyip

Ben iki teleği yanyana getirmişken

Aşk beni bir daha geçer

Tren raylarının üstünden

Abdülkadir BUDAK