Ufka Damlayan Alınteri
 

Ufka Damlayan Alınteri

Ası adın neydi - unutturdun

zaten ben sana hep Abbas diyordum

bir ayağın eşikteyse, tetikteydi diğeri hep.

Evet Abbas, Abbas yolcu

yine hangi iklime böyle - hangi mevsime

bu kez hangi serüvene olacaksın özne.

Çözülüp bin sevdadan

bir mavi uğruna dolaştın her çağı

karanlık sayfalarını kargılayıp, kargışlayıp dünyanın

İNSAN için - yeniden yeniden - İNSAN

durma sefer eyledin, MUT dedin, UMUT dedin

ne çok sevdim seni ben, ah sen bunu hiç bilmedin

boşladın gönül yurdunda ocağı, kucağı.

Gurbetin soykütüğünde yazılıdır adın.

Seyir defteri, zirve defteri

kaçıncı bu, kaçıncı cilt Abbas

UFKA DAMLAYAN ALINTERİ

Çölde ARUZ yürürsün, kervanın kumda KUMA

- müstef'ilün failan -

her sahrada bir vaha bulursun mutlaka ama

bulunduğun her yer sana uzak...

Böyle gidip gidip nice - sonra ki eyvah

yine aynı noktaya varmak

ve görmek işte : barış çubuğunun bir ucu silah

tanımla - yorumla - anlatımla olmaz

hüsranı yaşayan anlar ancak.

Acının ve gecenin rengi siyah

diye yolları astarlama ömrüne

siyaha inat - kendi içinde değilse

nerde aradığın SABAH...