Mum--Özdemir Asaf
 

MUM

Mum yanıyor, zaman yanıyordu..

Bir tarafındakiler gülüyor,

Bir tarafındakiler ağlıyordu.

Biri vardı aralarında.

Düşünüyor, hayata bakıyordu.

Mum yanıyor, zaman yanıyordu

Erzurumun köylerinde.

Akşamın ve sabahın erken olduğu

Ali Baba dağının eteklerinde

Geniş vakitler yaşanıyordu.

Mum yanıyor, zaman yanıyordu

Hasankale ovasında.

Geceye karşıydı karlı Palandökenler.

Bir adam vardı hayallerin ortasında..

Kar kadar beyazdı ümidler.

Bu adam üç bin on beşde

Yunan medeniyetini okuyordu.

Kaldırıp başını kitaplardan

Kervanlaşmış dağlara bakıyordu...

Bakınca akşam oluyordu.

Hasankale ovasında, Kuruderede

Kilometreler santimleşiyor,

Santimler asırlaşıyordu..

Güneşe ve geceye karşıydı karlı Palandökenler.

O adam hayata bakıyordu.

Bir tarafta ağlayanlar, bir tarafta gülenler..

Bir tarafta bunlar için ölenler..

Mum yanıyor, zaman yanıyordu.

Mumun alevi titriyor,

Umudun alevi titremiyordu.

ÖZDEMİR ASAF