Seninkisi İse Sonuna Bile Varamadığın Bir Çıkmaz Sokak.
 

yine bir sonbahar akşamı

aklımda yine sen...

seni nasıl sevdiğimi

sana nasıl kalbimi verdiğimi düşünüyordum

tam o sırada o an geldi aklıma

sen yürüyordun arkana bakmadan

ben ise sanki seni ararmış gibi etrafıma bakınırken

olduğum yerde kalakalmıştım donarcasına

peki neden,neden böyle olmuştum

işte hatırladım,tam sen geçiyorsun yanımdan

tamam dedim içimden işte buydu aradığım

yada yıllarca aramaya çalışıp bulamadığım

sen miydin o....

işte şimdi herşeyi biliyorsun

fakat hiçbirşey söylemiyorsun

en derin acıyı bana böyle veriyorsun

suskunluğunun nedeni neydi

yoksa beni istememen miydi?

bu soruların cevabını sendemi aramalı yoksa bendemi?.

tamam şimdi ise herşeyin farkındayım

yoksa fark edilmemekten mi korkuyorum

nedenini bilmediğim bir karmaşanın içindeyim

elimde bir kağıt parçası duygularımı paralıyorum...

aslında herşeyi,tüm bildiklerimi saklamakla kalmıyorum

duygularımı saklayamamanın acısını yaşıyorum

bitti işte gidiyorum..

sana olan duygularımı bu kağıtta anlatamıyorum belki;

ama senin bana karşı duyduğun nefret işte belli..!

karşılıksız sevgi koymaz derler bana

zaten aşk değilmidir insana hep koyan

aşk ise zaten tek taraflı olan....!!!

şimdi ise yazdıklarıma bakıp tebessüm ediyorum,

neden yazdığımı bile bilmiyorum

belkide sana olan sevgimi sadece kağıda aktarmanın kızgınlığını atmaya çalışıyorum....

ŞİMDİ İSE HAYKIRIYORUM;

BENİM AŞKIM NEYDİ BİLİYORMUSUN?

DİRENİP YOLUN SONUNA VARMAYA ÇALIŞMAK,

SENİNKİ İSE SONUNA BİLE VARAMADIĞIN ÇIKMAZ BİR SOKAK.....!