Duyguya Taş-- Özdemir Asaf
 

DUYGUYA TAŞ

Duyguluysan işin zor,

Yaşamda yeniksindir.

Duyguluya sor,

Ona aşkları da acı verir.

Hep bir karanlığa uyanır, yalnız:

Düşleri gerçekleri, gerçekleri düşleridir.

Aldatsanız, aldansanız,

O hep bir karanlığa uyur gibidir.

Hiç ölüsü yoktur,

Herkes, her şey anısındadır.

Geleceği geçmiş'in gözünden okur;

Hep bir yangının bacasındadır.

Gülerken bir düğündür, acı-son'lu,

Aldatılara uğurlayan gelinlerini.

Bir çocuk bahçesidir, renk-renk balonlu,

Savaşlara uğurlayan bebeklerini.

Sinmiş her şarkıya, her uyanı'ya, uykuya,

Ölümün yaşayan kardeşidir.

Hep sezer, sezdikçe duyguluya

Yengiler de hüzün gelir.

ÖZDEMİR ASAF