Vahşi Hayvan Saldırılarından Korunma
 

http://frmsinsi.net/images/forumsins...sinsi.net_.jpg

VAHŞİ HAYVAN SALDIRILARINDAN KORUNMA

Aslında izcilere pek de lâzım olmayan bir konu bu ama yine de değinmekte fayda var. Lâzım değil çünkü and ve türeyi yaşayan bir izci bu saldırılardan korunmuş olur.

Lâzım değil, çünkü insafsız avcılar sayesinde yurdumuzda vahşi hayvanların nesli tükenmek üzere.

İnsan denen ama sadece dış görünüşü insan olan bazılarımız yüzünden hayvanat bahçelerine koyacak hayvan bile bulamaz olmuşuz. Bu güne kadar benimle beraber kampa gelen izcilerimizden hiç biri, pek çok kez karşılaşmış olmamıza rağmen vahşi hayvan saldırısına uğramadı. Çünkü onlar vahşi hayvanlarla ilgili bütün bilgilerle donanmışlardı.

Ender olarak kalabilmiş bazı hayvanlar, olur da karşınıza çıkarsa onlara karşı nasıl davranmanız gerektiğini anlatmak istiyoruz.

"1.SEVGİ"

Vahşi hayvan saldırılarından korunmanın ilk maddesidir Sevgi,

Gerçek bir izciye hayvanların saldırmayacağını söylemiştik.

Bu gün teknolojik imkânlar sayesinde hayvanların, insanların duygularını bilmek gibi özellikleri olduğunu anlamış durumdayız.

Bu günkü teknoloji ile yapılan bir deneyden bahsetmek istiyorum.

Deney odasına bir sarmaşığı koyuyorlar ve iki insan seçiyorlar. İnsanlardan biri odaya her girişinde çiçeğe hakaret ediyor, hırpalıyor ve yapraklarını yoluyor. Diğer insan ise her girdiği zaman çiçeğe güzel kelimeler sarf ediyor, onu sevdiğini söylüyor, yapraklarını siliyor ve ona bakım yapıp su veriyor.

On beş gün sonra odaya özel bir kamera yerleştirerek çekimler başlıyor.

Kötü adam içeri girince sarmaşığın milimetrik de olsa ondan kaçmaya, uzaklaşmaya çalıştığı görülüyor.

İyi adam içeri girdiğinde ise sarmaşık ona doğru yaklaşıyor.

Pekiyi çiçekler bile bunu anlayabiliyorsa hayvanlar neden anlamasın.

Şurası bir gerçek ki hayvanlar insanların kendileri hakkındaki düşüncelerini hissedebiliyorlar.

Siz yaralı olduğunuz zaman, sizi seven birine saldırmayı düşünebilir misiniz?

Tabii ki düşünmezsiniz. Eh bunu biz insanlar, yani yaratıkların en acımasızı bile yapmazken hayvanlar neden yapsın.

İzci and ve türesini hayat felsefesi haline getirenler, hayvanların kendilerine saldırmayacağından emin olabilirler. Çünkü onlar izci türesinin “İzci, bitki ve hayvanları, sever ve korur.” Maddesini hayat tarzı olarak benimsemişlerdir.

Siz severseniz, sevilirsiniz. Zarar görmezsiniz. Tabii bu söylediğimiz insanların hayvanlara karşı olan sevgisidir.

Alıntı

Vahşi Hayvan Saldırılarından Korunma
 

ilkolarak avcılar tarafından doğadaki yabani hayvanların yok edildiği fikrine katılmıyorum.Çünkü türkiyede son yıllarda avlanmanın tamamne yasaklandığı ve gerçektende türlerin korunmasına yönelik avlanmanın hiç yapılmadığı pek çok doğal park var.Ama gelin görün ki 10 senede buradaki korunan türlerin sayısı artmamış bilakis azalmıştır.Bu ilginç bir durumdur.Ama zaten türlerin korunmasını avlanmanın yasaklanması ile sağlamakta işi çok hafife almaktır.Benim köyümün çevresinde bir bölgede avlanmak yasaktır ve gerçekten herkes bu kurala uyar.O bölgeye amaç ne olursa olsun girmez.İlaveten her yıl buraya 10 000 civarında sülün bırakılır.
Eğer bu tez doğru olsaydı bizim bölgemizde sülünler cirit atıyor olmalıydı.Oysa ben bu yaşa geldim daha bir tane bile göremedim.Buna özel tele objektifli ve sırf bu işler için aldığım fotoğraf makinamla yaptığım gözlemler de dahil.Bu sadece bir örnek gezdiğim çok yerde de bununla karşılaştım.
Peki ne oluyor ozaman:
Avlanma birden fazla tür üzerinde yürütülen bir faaliyettir ve zararlı yırtıcı türleri baskıda tutar.Tamamen yasaklandığında ise yırtıcı ve zararlı türler bu defa asıl korunan türleri baskı altına alır ve üreme faaliyetlerini sınırlarlar.Bu gün ülkemizin genelinde bir yabani domuz ve kurt sorunu vardır ki işte bu mesele bu işi bu hale getirmiştir.Ha keza çok hızlı bir şekilde sayıları artan tilkileride bu guruba dahil edebiliriz.
yasaklar devam ettiği sürecede bu sıkıntılar büyüyecek.Tabi ki bunları doğayla ve tarımla iç içe olmayanların bilmesi mümkün de değil.

Asıl sorun ne ozaman:
problemin ana kaynağı vahşi hayvanların yaşam alanlarının daraltılması,bilinçsiz tarım ilacı ve gübreleme ormanların katledilmesi ve doğayı koruma adına yapılan yanlışlar ve kaçak avcılardır.Bu sorunlar içerisin de en düşük pay avcılarınkilerdir. çoğu avcı bile değil eli silahlı doğa katilleridir.
bu işin çözümü için gerkli öneriler çok uzun bir yazı olacağı için bunu ayrı bir konuya bırakmak istiyorum.
Gelelim sevgi mevzuuna.Ne yazık ki bu bazı türler için gerekli ve işe yarar bir tez olabilirken gerçek zararlı türlerde hiç bir işe yaramaz.Ormanda karşılaştığımız bir ayı aç bir kurt sürüsü veya erkek bir yaban domuzuna karşı sevgi ancak başımızı derde sokacaktır.Zaten hiç böyle bir şeyle karşılaşmamış olanlar dona kalır ve hareket edemezler.Her türlü tehlikeye de açıktırlar.Ben avcıyım (bohçacı değil ) ve defalarca bu tür şeylerle karşılaştım.Sadece tecrübelerim kurtarabildi beni.İşi sadece sevgiye bırakmış olsak şimdi ebedi istirahatgaha çekilmiştik.
Sevgi açısından benim kadar kimse doğa aşığı olamaz.Kimse de bu hayvanları benden fazla sevemez.Ama bu güne kadar bu sevgimin bana bir yararı olduğunu görmedeim.Hoş göreceğimi de sanmıyorum....
konu güzeldi ve okumaya değerdi.Ben de bazı ilaveler yapmak zorunda kaldım kusura bakma.Her işin bir ehli vardır ve bende bu işin ehliyim..