Ispanak- Spinacia Oleracea-Ispanakgiller
 

Ispanak- Spinacia Oleracea-Ispanakgiller



Çok yararlı ve sevilen bir sebze olan ıspanağın (Spinacia oleracea) anayurdu Asya'dır. İran'da çok eskiçağlardan beri yetiştirilen bu bitki Emeviler döneminde İran'dan İspanya'ya götürülmüş, 15. yüzyılda da buradan bütün Avrupa'ya yayılmıştır. Günümüzde özellikle Kuzey Avrupa'da, ABD'nin batısı ile güneyinde ve ülkemizin Ege ile Marmara bölgelerinde geniş çapta yetiştirilir.



Pancar ve pazıyla aynı familyadan (ıspanakgiller) olan bu bitkinin sebze olarak ekilen başlıca iki çeşidi vardır. Bunlardan kış ıspanağının yaprakları büyük, kırışık ve sivri uçlu, tohumları dikenlidir. Adından da anlaşılacağı gibi kışın toplanmak üzere sonbaharda ekilir. Yaz ıspanağı ya da kuzu ıspanağı denen öbür çeşidinin ise yaprakları daha küçük, yuvarlakça ve düzgün, tohumları da pürüzsüzdür. İlkbaharda ekilir ve yaz sebzesi olarak tüketilir. Başta demir olmak üzere çeşitli mineral tuzları ile A ve C vitaminleri açısından zengin olan ıspanak çok değerli bir besindir.


Bu bitki derin, verimli, bol kireçli toprakları ve serin iklimleri sever. Büyük tarlalarda tohumlar genellikle geniş aralıklarla ekilir. Daha küçük bahçelerde 30 cm kadar arayla 23 cm derinliğe ekilmesi yeterlidir. Yapraklar toprağın yüzeyinde demetler oluşturmaya başladıktan hemen sonra, fazla gelişip sertleşmeden toplanır. Ispanağın en önemli kusuru, toprağa çok yakın olarak büyüyen yapraklarının üzerine yapışıp kalan kum tanecikleridir. Bu nedenle ıspanağın pişirilmeden önce çok iyi yıkanması gerekir.