Kulağımız Nasıl Duyar?
 

Duyma işlemi de aynı görme gibi gerçekleşir. Diğer bir deyişle dış dünyaya ait görüntüleri nasıl beynimizin içinde görüyorsak sesleri de beynimizin içinde duyarız. Dış kulak çevredeki ses dalgalarını kulak kepçesi ile toplayıp orta kulağa iletir. Orta kulak ise aldığı ses titreşimlerini güçlendirerek iç kulağa aktarır. İç kulak da bu titreşimleri sesin yoğunluğuna ve sıklığına göre elektrik sinyallerine dönüştürerek beyne gönderir. Beyinde birkaç konaklamadan sonra mesajlar son olarak bu sinyallerin işleme koyulup yorumlandığı duyma merkezine iletilirler. Böylece duyma işlemi de beyindeki duyma merkezinde gerçekleşir.

Dolayısıyla beynimizin dışında sesler değil ses dalgaları olarak bilinen fiziksel titreşimler vardır. Bu ses dalgalarının sese dönüştüğü yer ise dışarısı veya kulağımız değil beynimizin içidir.
Yani gören gözlerimiz olmadığı gibi duyan da kulaklarımız değildir. Örneğin en yakın arkadaşınızla sohbet ederkenarkadaşınızın görüntüsünü beyninizde izler sesini de beyninizin içinde dinlersiniz. Ve nasıl beyninizdeki görüntü üç boyutlu derinlik hissi ile oluşursa arkadaşınızın sesi de size derinlik hissini onaylayacak şekilde gelir. Örneğin arkadaşınızı sizden uzakta görüyorsanız veya arkanızda bir yerde oturuyorsa sesinin de yerine göre derinden veya çok yakınınızdan ya da arkanızdan geldiğini zannedersiniz. Oysa arkadaşınızın sesi ne arkanızda ne de uzağınızdadır. Arkadaşınızın sesi sizin içinizde beyninizdedir.
Dış kulak çevredeki ses dalgalarını kulak kepçesivasıtasıyla toplayıp orta kulağa iletir. Orta kulakise aldığı ses titreşimlerini güçlendirerek iç kulağa aktarır. İç kulakta bu titreşimleri sesin yoğunluğuna ve sıklığına göre elektrik sinyallerine dönüştürerek beyne gönderir.

Duyduğunuz sesin aslı konusundaki olağanüstülükler bu kadar da değildir. Beyin nasıl ışığı geçirmiyor ise sesi de geçirmez. Yani beyne hiçbir zaman hiçbir ses ulaşmaz. Dolayısıyla duyduğunuz sesler ne kadar gürültülü de olsa beyninizin içi tamamen sessizdir. Oysa bütün bu gürültüyü en net sesleri beyninizde dinlersiniz. Öylesine bir netliktir ki bu sağlıklı bir insan kulağı hiçbir parazit hiçbir cızırtı olmaksızın herşeyi duyar.
Ses geçirmeyen derin bir sessizliğin hakim olduğu beyninizde bir orkestranın senfonilerini dinlersiniz kalabalık bir ortamın tüm gürültüsünü duyarsınız bir yaprağın hışırtısından jet uçaklarının gürültüsüne dek geniş bir frekans ve desibel aralığındaki tüm sesleri algılayabilirsiniz. Sevdiğiniz bir sanatçının konserine gittiğinizde tüm salonu çınlatan o güçlü ses de aslında beyninizdeki derin sessizliğin içinde oluşur. Kendi kendinize yüksek sesle şarkı sözleri söylediğinizde de bunu yine beyninizde dinlersiniz. Oysa o anda hassas bir cihazla beyninizin içindeki ses düzeyi ölçülse burada tamamen sessizliğin hakim olduğu görülecektir. Bu çok olağanüstü bir durumdur. Beyninize gelen elektrik sinyalleri ses olarak örneğin bir stadyum dolusu insanın eşlik ettiği bir grubun konseri olarak beyninizde dinlenmektedir.

Beyin ışığı geçirmediği gibi seside
geçirmez. Dolayısıyla biz ne kadar
yüksek bir gürültü duyarsak duyalım beynimizin içi sessizdir. Ancak bu sessizlikte elektrik sinyallerini sevdiği bir müzikdostunun sesi veya telefon zili olarak yorumlayan bir şuur vardır.