Hastane-Eski Hastaneler
 

Hastane-Eski Hastaneler




Yalnızca aile doktorunun gözetimi altında evde bakılamayacak kadar ağır hasta ve yaralıların tedavisi için en uygun yer hastanelerdir. Çünkü hastanelerde tedavi ve ameliyat için gerekli bütün araç, gereç ve donanım ile hepsi kendi alanında uzmanlaşmış doktoru, hemşiresi, laboratuvar görevlisiyle kalabalık bir sağlık ordusu tek bir çatı altında toplanmıştır. Bu kurumda hastalığa tanı koymak için gereken bütün testler yapılır, uygun görülen tedavi uygulanır ve hasta iyileşinceye kadar orada barındırılarak doktor gözetiminde tutulur. Bugün büyük hastanelerin çoğu aynı zamanda önemli birer araştırma merkezi ve stajyer doktorların deneyim kazanarak kendilerini geliştirdikleri birer eğitim kurumudur.





Eski Hastaneler

Eski Yunanlılar, sağlık tanrısı Asklepios adına Anadolu'da kurdukları bazı tapınakları hem hastalar için tedavi ve dinlenme yeri, hem de doktorlar için bir eğitim merkezi olarak kullanırlardı. Mısır, Babil ve Hindistan'da da bu tip hastaneler kurulmuştu. Çok sık savaşan ve yaralı askerlerin bakımı için askeri hastanelere gerek duyan Romalılar zamanında bu hastaneler çok büyük önem kazandı. '

İS 4. yüzyılda Roma İmparatorluğu'nda, kapılarını yalnız yaralı askerlere değil bütün hastalara açan kilise hastanelerinin kurulmasıyla yeni bir dönem başladı. Bu gelenek yüzyıllarca sürdü ve bütün ortaçağ boyunca Avrupa'daki hastanelerin çoğu manastırların yönetimi altııida hizmet verdi; hastaların bakımını da rahipler ile rahibeler üstlendi.
Zenginler daha ağır bir hastalığa yakalanmamak için kendi evlerinde tedavi gördüklerinden, bu manastır hastaneleri hemen hemen

yalnızca yoksul hastaların bakımını üstlenmişti. Ama hiçbir hastanın geri çevrilmediği bu manastırlara bile cüzamlılar kesinlikle alınmazdı. Çünkü o çağlarda cüzam en korkulan hastalıktı ve çok bulaşıcı olduğuna inanılıyordu. Bu yüzden her ülkede toplumdışına itilen cüzamlılar ya özel cüzam hastanelerinde tedavi oldular ya da uzak adalarda sürgün gibi yaşamak zorunda kaldılar.