Guyana-Tarihi-Ekonomisi
 

Guyana-Tarihi-Ekonomisi



Guyanabir Güney Amerika ülkesidir. Batısında Venezuela, doğusunda Surinam, güneyinde ve batısında Brezilya vardır. Kuzeyindeki Atlas Okyanusu kıyıları yoğun bir yerleşim bölgesidir. Bu verimli ovada şekerpancarı ve pirinç yetiştirilir.
Kıyıya yakın bölgelerin çoğu deniz düzeyinin altında kalır. Bu nedenle, toprakları denizden ve taşan ırmak sularından korumak her zaman önemli bir sorun olmuştur. Buraya yerleşen ilk Avrupalılar olan Hollandalılar ülkelerindeki benzer deneyimlerinden yararlanarak setler ve kanallar yaptılar.

Kıyı şeridi ülkenin küçük bir bölümüdür. İç bölgelere ise yalnızca akarsularla ulaşılabilir. Sık ormanların yer aldığı bu bölgelerde çağlayanlar ve büyük bir hızla akan ırmaklar yüzünden ulaşım iyiden iyiye zorlaşır. Ormanların ötesinde dağlık bölge başlar. Burada sığırlar için otlaklar vardır. Bölgedeki yabanıl hayvanlar arasında dev karıncayiyenler, susamurları, jaguarlar ve kaplumbağalar sayılabilir.
Guyana'nın başlıca ürünleri şeker, pirinç ve hindistancevizidir.

Şeker ve özellikle rom gibi şeker içeren ürünler, çeşitli mineraller, pirinç ve kereste dış ülkelere satılan en önemli ürünlerdir. Bunlar arasında kereste giderek daha büyük önem kazanmaktadır. Mineraller, elmas ve boksit ülkenin iç bölgelerinde, ırmaklarla ulaşılabilen yerlerde çalışan şirketlerce çıkarılır. Yeni yolların yapılmasına karşılık, çok az karayolu ve başlıca iki demiryolu vardır. Bu nedenle ırmak yoluyla ulaşım hâlâ önemlidir.

Ülkede turistlerin ilgisini çeken doğa güzelliklerinin en önemlilerinden biri Potaro Irmağı üzerindeki Kaieteur Çağlayanı'dır. Bu çağlayanın yüksekliği 251 metredir.
Ülkenin başkenti Georgetown sevimli ahşap yapılarıyla güzel bir kenttir. Kentte, çok çeşitli bitkileri bir araya getiren botanik bahçeleri bulunur. Bu botanik bahçelerinde Guyana'ya özgü, bazı yapraklan 1,5 metre çapında olan nilüferler sergilenmektedir. Bu bahçelerde ayrıca, ülkenin göz alıcı renkli kuşlarının yanı sıra, bir olasılıkla denizkızı efsanesinin kaynağı olan manati adlı tuhaf bir deniz hayvanı da görülebilir.

Guyana son yıllarda ödenmemiş dış borçlarını temizleme çabası içindeydi. Mart 1989'da uluslararası bir grupla destek kredisi sağlanması için anlaşmaya varılmasından sonra Temmuz 1990'da da Uluslararası Para Fonu (IMF) ile yeni anlaşmalar imzalandı. Alınan önlemler arasında Guyana Doları'nın devalüe edilmesi yanında faiz oranlarının yükseltilmesi de yer alıyordu. Artan hayat pahalılığı, boksit ve şeker sanayilerinde uzun süreli grevlere ve ciddi üretim kayıplarına yol açtı. Sürekli elektrik kesintileri ile şiddetli yağmurlar yüzünden kıyı setlerinin yıkılması sonucunda pirinç ve şekerkamışı üretiminin zarar görmesi de üretimi azaltan ve Guyana ekonomisinin büyümesini engelleyen etkenler oldu.

Seçim sisteminde reform taleplerinin arttığı ülkede cumhurbaşkanlığı ve parlamento seçimleri 1990'da ve 1991'de ertelendi. Sonunda Ekim 1992'de yapılan seçimleri 28 yıldır muhalefette olan Cheddi Jagan'ın İlerici Halk Partisi (İHP) kazandı. Yeni Cumhurbaşkanı Jagan özel girişimciliğin teşvik edileceğini, ama özelleştirme programının yavaşlatılacağını açıkladı. İHP son yıllarda geleneksel Marksist sosyalizmden demokratik sosyalizme kaymıştı

Guyana'ya ilişkin bilgiler

RESMİ ADI: Guyana Kooperatif Cumhuriyeti.

YÖNETİM BİÇİMİ: İngiliz Uluslar Topluluğu üyesi, tek meclisli, çok partili cumhuriyet.

YÜZÖLÇÜMÜ: 215.083 km2.

NÜFUS (1992): 748.000.

BAŞKENT: Georgetown.

BAŞLICA KENTLER VE NÜFUSLARI (1985): Georgetown (150.368), Linden (35.000),
New Amsterdam (25.000), Corriverton (13.718).

DOĞAL YAPI: Düz alçak bir kıyı şeridinden sonra iç kesimlerde yükselen dağlık bölge; sık tropik ormanlar ve yer yer savanlar vardır.

DIŞARIYA SATILAN BAŞLICA ÜRÜNLER: Şeker, boksit, elmas, rom, kereste, orman ürünleri, pirinç, karides.

EĞİTİM: 614 yaşları arasındaki çocuklar için eğitim zorunludur.

Tarih

16. ve 17. yüzyıllarda ülkeye gelen Avrupalılar burada Güney Amerika Yerlileri'yle karşılaştılar. Kurdukları büyük tarım işlerinde çalıştırmak üzere Afrika'dan da köle getirdiler. 18. yüzyılın sonunda ülkeyi ele geçiren İngiltere 1807'de köle ticaretini yasakladı. 1833'te de kölelere özgürlükleri verilince, birçoğu tarım alanlarından ayrıldı. Bunun üzerine Hindistan, Çin ve Madeira Adalan'rı dan işçiler getirildi. Hindistan'dan işçi getirme 1917'ye kadar sürdü. Bu Hintli işçilerden sözleşmeleri bittikten sonra ülkede kalanlar sayıca çok olduğundan, bugün Guyana'daki en kalabalık etnik grubu Hintliler oluşturur. Bunların birçoğu Hindu ve Müslüman inançlarını korudu. İç bölgelerde çok az sayıda Güney Amerika Yerlileri kaldı.

Eskiden İngiliz Guyanası adıyla bilinen bir sömürge olan Guyana 1966'da bağımsızlığına kavuştu. 1970'te İngiliz Uluslar Topluluğu içinde yer alan bir cumhuriyet oldu. Seçim yoluyla gelen 53 milletvekilinden oluşan Ulusal Meclis cumhurbaşkanını seçer. Başbakan ile hükümet Ulusal Meclis'e karşı sorumludur.

Cevap : Guyana-Tarihi-Ekonomisi
 

http://frmsinsi.net/attachment.php?a...1&d=1276771273

GUYANA,

esk İngiliz Guyanası, Güney Amerika'da devlet; 215 000 km2; 900 000 nüf. Başkenti Georgetown. Resmi dili ingilizce.

COĞRAFYA
Guyana, Guyana doğal bölgesinin bir bölümünde, 1° 30' K ile 8° 25' K. enlemleri arasında uzanır. 450 km boyunca, birkaç kilometreyle 50 km arasında değişen genişlikte bir kıyı ovasından ve Guyana-lar penepleninin (kıyı ovasının arkasında geniş, beyaz, verimsiz kum düzlükleriyle kaplı eski bir kayalıklar karmaşasından oluşan bol vadili bir yüzeydir ve G.'e doğru masamsı kütlelere kadar ve B.'ya doğru en yüksek noktası Roraima dağı olan kumtaşlı yalıyar duvarlarına kadar yükselir) bir bölümünden oluşur. Ülkeye çok yağışlı ekvator iklimi egemendir (kurak güney kesimi dışında yılda 2 m yağış); yalnızca eylül ile kasım arasında kısa bir kurak mevsim vardır. Bu nedenle akarsu ağı çok sık, ırmaklar çok güçlüdür. Irmaklar, haliçlerinden başlayarak çağlayanlarla kesildiği yere kadar, yüz kilometreyi aşkın çığırları boyunca ulaşıma elverişlidir. Sık orman ülkenin °/o 75'ini kaplar; güneyde ve beyaz kumlar bölgesinin en verimsiz kesimlerinde, orman yerini savanlara bırakır. Kıyı alüvyonları güçlü bir mangrovla örtülüdür.

Guyana sağlık açısından birçok sakınca taşır; bu nedenle ancak ikinci Dünya savaşı'ndan sonra ve tropikal hastalıklara karşı başarı kazanılması sayesinde ülkede yıllık ölüm oranı düştü ve doğal nüfus artışı çok hızlanabildi (1950-1965 arasında yılda % 3,5, 1965'ten bu yana % 2,5). Buna, Antiller'den gelen güçlü bir göç akını da eklendi: bununla birlikte ülke çok tenha kaldı: 1960'ta558 800 nüf., 1970'te 747 000 nüf. Ayrıca nüfusun dağılımı da çok eşitsizdir: nüfusun % 85'i polderler halinde düzenlenmiş kıyı ovası bölgelerinde toplanır (burada nüfus yoğunluğu km2'ye 200 kişidir); buna karşılık iç kesim ıssızdır. Toplam nüfusun yaklaşık dörtte biri başkentte toplanır.

Bir sömürge döneminden geçmesi nedeniyle Guyana halkı birçok farklı etnik öbekten oluşur: daha çok kırsal kesimde yaşayan yerliler (°/o 50), kentlerde toplanan zenciler (% 30) ve melezler (% 12), iç kesimdeki küçük köylere dağılan Kızılderililer (% 5), beyazlar (% 2), Çinliler (% 0,5). Bu halkların bir arada yaşamaları güçtür, siyasal ve toplumsal durum çoğunlukla gergindir.

Ülke ekonomisi tarıma ve boksit üretimine (dışsatımların % 30 ile 50'si) dayanır. 200 000 ha polder düzenlenmiştir; 40 000 ha'ı modern şekerkamışı işletmeleri (250 000-350 000 t şeker), 100 000 ha'ı pirinç tarlaları (110 000-150 000 t pirinç) kaplar. Ayrıca polderlerde hindistancevizi, turunçgiller, kahve, kakao, yiyecek olarak yararlanılan birçok bitki (kökler, yumrular, sebzeler) yetiştirilir. Rupununi' de ve beyaz kumlu ara savanlarda 275 000 büyük başhayvan ve 100 000 koyun beslenir. Ormanlar sınırlı ölçüde işletilir. Buna karşılık, kıta sahanlığı sularında yapılan balıkçılık çok verimlidir; hem yerel gereksinmeleri karşılar, hem karides dışsatımına (6 000-7 000 t) olanak verir.

Kıyıya 100 km kadar uzaklıktaki Deme-rara ve Berbice havzalarındaki boksit yataklarından yılda 3-4 M t boksit çıkarılır. Maden cevherleri Linden ve Everton fabrikalarında işlenerek kurutulmuş boksite, kavrulmuş boksite ve alümine (250 0001) dönüştürüldükten sonra ırmak yoluyla taşınır. Orman içindeki akarsu kıyılarındaki yataklardan altın ve elmas da çıkarılır.
Küçük tüketim malları sanayileri (Georgetown sanayi bölgesi), yerel gereteinim-ler için (besin, tekstil, evde kullanılmak için çeşitli ürünler) kurulmuştur; bu sanayiler, bir çeşit ortak pazar halinde birleşmiş, ingilizce konuşan Karayib ülkelerinde devlet ve dışsatım kolaylıklarından yararlanır.
Dış ticaret, boksit ve türevlerinin, şekerin, melasın, pirincin dışsatımına, tüketim mallarının ve gereçlerinin dışalımına dayanır.

TARİH

Hollandalılar, burada daha sonraları Georgetown adını alan Stabrock'u kurdular (1596). Batı Hindistan şirketi, bölgenin gelişmesini sağladı (şekerkamışı ve pamuk) [1621-1791], ingilizler 1796'da bölgeyi işgal ettiler ve Hollandalılar'ı Couran-tyne'in ötesine sürdüler. Batav Cumhuri-yeti'ne verilen bölge 1803'te yeniden ingilizlerin eline geçti. 1814 antlaşmaları bugünkü Surinam'ı Hollandalılara, Fransız Guyanası'nı Fransa'ya bırakırken, ingilizler de, 1831'de British Guiana adını alan (ingiliz Guyanası) batı bölümüne kesin olarak yerleştiler.

Sömürge ekonomisi şekerkamışı tarımına dayalıydı. Kölelerin serbest bırakılması sonucu (1833-1838) tarım etkinliği çok sayıda zenci ve hindu işçinin gelmesini sağladı. 1841'e kadar kendi hükümeti olmayan ülke, 1928'de sınırlı oy hakkına dayalı bir anayasaya kavuştu. 1953 Anayasası genel oy hakkını getirdi. Bu, üç toplumsal ve etnik gücün, siyasal kuruluşları aracılığıyla çatışmasına yol açtı: Hindistan kökenliler Cheddi Jagan'ın komünist eğilimli ilerici halk partisi'nde (İHP); zenciler, Forbes Burnham'ın People National Congress'inde (PNC) ve beyazlar da Peter d'Agniar'ın United Force'unda toplandılar.


1962-63'te çok sayıda karışıklık, son iki grubun, 1961-1964 arasında başbakan olan Jagan ile çatışmasına ve bağımsızlığın gecikmesine yol açtı. iktidarı Burn-ham'a veren seçim yasasındaki bir değişiklikten sonra 1966'da Cumhuriyet ilan edildi. Yeni devlete Guyana adı verildi; 1970'te Commonwealth bünyesinde bir "ortak cumhuriyet" oldu. 1973 seçimlerini yeniden PNC kazandı, ama İHP sonuçlara itiraz etti ve Parlamento'ya girmeyi reddetti. 1978'de Burnham hükümeti, anayasanın otoriter bir yönde değiştirilmesini sağlayan bir referandum düzenledi.
Ekim 1980'de Forbes Burnham, Guyana devlet başkanı seçilirken başbakanlık görevini de korudu.

Uluslararası kamuoyu kasım 1978'de, Halkın tapınağı adlı bir amerikan tarikatı üyelerinin toplu intiharı (900'den fazla ölü) nedeniyle Guyana'nın varlığından haberdar oldu. Ekonomik durumun kötüleşmesi ve amerikalı zenci tarikatların desteklediği Burnham hükümetinin sertleşmesi, çeşitli topluluklar arasındaki gerilimi artırdı. 1980'de, 1977'de kurulan marxçi bir hareket olan Emekçilerin birliği partisi'nin (WPA) lideri Walter Rodney'in öldürülmesi, Guyana'da siyasal durumun kötüye doğru gittiğini ortaya koydu; W. Rodney zencilerle Kızılderililer arasındaki geleneksel çekişmeye son vermek istiyordu.

Ve-nezuela'nın, maden kaynakları bakımından zengin Essequibo arazisi üzerinde (155 000 km2) hak iddia etmesiyle başlayan sorun, anlaşmazlığı bir süre için donduran bir anlaşmaya karşın çözümlenemedi. Bağlantısızlar hareketine katılmak için yapılan başvuru (1982) geri alındı (1983). ¡MF, dış borçların faizleri ödenmediği için, kredilerin kesileceğini açıkladı (mayıs 1985). ABD'nin Uluslararası kalkınma kurumu (USAİD), aynı nedenle yardımları kesti (haziran 1985). Cumhurbaşkanı Burnham ölünce, yerine başkan yardımcısı ve başbakan Desmond Hoyte geçti (6 ağustos 1985).