Banyan Ağacı-ficus Benghalensis
 

Banyan ağacı-ficus benghalensis


Hindistan'da yetişen banyan ağacı (Ficus benghalensis), alışılmadık görünümü ve ilginç özellikleriyle bildiğimiz ağaçlardan çok farklıdır. Bu ağacın yaşamı, bir kuşun gagasında taşıdığı bir banyan tohumunu palmiye gibi kalın ve pürtüklü kabuklu bir ağacın gövdesine düşürmesiyle başlar. Burada filizlenen yeni bitki, kendisini taşıyan ağacı sararakboğan sürgünler verir ve zamanla 3035 metreye kadar boylanır.

Çevreye yayılarak uzayan dallar çok sayıda incecik kök salarak aşağıya doğru sarkıtır. Bu kökler yere değecek kadar uzadığında toprağa tutunur, buradan beslenerek iyice kalınlaşır ve ağacın ağır, iri dallarını sütun gibi destekleyen kalın birer gövdeye dönüşür. Böylece giderek daha geniş bir çevreye yayilan dalları ve dallardan sarkan kökleriyle tek bir banyan ağacı zamanla küçük bir koruluğu andırır. Hindistan'daki banyan ağaçlarından birinin 320 tane kalın, en az 3.000 tane ince gövdesi olduğu ve 7.000 kişinin sığabileceği kadar geniş bir alana gölge düşürdüğü kayıtlara geçmiştir.


Hindistan'daki Hindular için banyan ağaçları kutsaldır. Hintliler, incir ağacıyla yakın akraba olan banyanın geniş yapraklarını tabak olarak kullanırlar. Kiraz büyüklüğündeki kırmızı meyvelerini de kuşlar, maymunlar, hatta kıtlık zamanlarında insanlar yer. Ağacın gövdesinden sızan süt gibi beyaz sıvıdan düşük nitelikli kauçuk elde edilir ve bu yapışkan sıvı ağacın dallarına sürülerek kuş yakalamak için ökse olarak kulllanılır. Ayrıca bu sıvının çürüklere, yaralara ve romatizma ağrilanna iyi geldiğine inanılır. Buna karşılık banyan ağacının kerestesi pek değerli değildir.